Overwinning in blessuretijd

Zaterdag 5 november stond de thuiswedstrijd tegen Purmerend op het programma. Na de mooie 2de plaats van vorig seizoen stonden we nu nog steeds op nul matchpunten. Hoogste tijd dus om het tij te keren! Maarten was dit keer afwezig, maar verder waren we compleet.

Hans was aan bord 2 als eerste klaar. Hij zag met wit tegen Enrico Blees vlak na de opening iets over het hoofd, maar maakte vlot daarna toch remise.

Zelf mocht ik het op bord 4 met wit opnemen tegen Tobias Kabos, die mij enkele maanden geleden in de halve finale van de KNSB-beker nog op een nul trakteerde. Ik besloot op zet 1 maar meteen af te wijken van die partij en dat pakte goed uit.

Vlak na afloop van mijn eigen partij kwam Hans mij melden dat het weer volledig de verkeerde kant op dreigde te gaan met de uitslag. Op dat moment hadden we weliswaar een minimale voorsprong, maar naar zeggen van Hans stonden hier veel slechte stellingen tegenover. Guido was de volgende die klaar was en moest op bord 8 zijn meerdere erkennen in Nicky Law.

Toen ik na de analyse van mijn partij, rond de tijdcontrole, zelf een rondje ging maken, leek het alweer minder somber. De stand was op dat moment 2-2, maar tegenover de wat mindere stellingen van Joost, Dennis en Lukas, stonden goede stellingen voor Paul, Jan en David. Het beloofde een spannend slot te worden.

Op het bord van Anton “was er dit keer niets te beleven. De zwartpartij op bord 7 tegen Lucas van Mil kabbelde naar remise, geen blunders, geen schokkende momenten en een waardering die steeds tussen de 0 en de 0.8 fluctueerde.” Hiermee kwam de tussenstand op 2½ – 2½ met wisselende kansen op de resterende borden.

Paul was degene die ons voor de tweede maal op voorsprong bracht. In een solide partij wist hij op bord 9 een regelmatige overwinning te boeken op Wim Luberti. Zelf heb ik weinig van Pauls partij gezien, maar de keren dat ik ben gaan kijken heb ik geen moment getwijfeld aan een goede afloop.

Met nog 4 partijen te spelen was de wedstrijd redelijk evenwicht. Joost had op bord 5 een zware middag tegen de sterk spelende Pieter Hopman en een nul leek een kwestie van tijd, maar Lukas en Dennis leken goede remisekansen te krijgen, terwijl David en Jan op de winst speelden. Joost moest helaas capituleren, waarmee de stand weer gelijk werd getrokken: 3-3.

Pieter Hopman – Joost Retera

Na een interessante openingsopzet, waarbij ik lang de voetsporen van Seirawan volgde, bereikten we een stelling die voor mij te ingewikkeld bleek. Ik verloor al snel de controle en moest de hele tijd reageren op de speldenprikjes, die letterlijk links en rechts werden uitgedeeld. Dat ging goed totdat wit hier opeens 32. Pb5 speelde.
Dit is feitelijk de genadeklap, want de zwarte stelling valt nu echt uit elkaar. Er volgde nog: 32. .. Pf7 33. Pd1 Kg7 34. b4! (kon ook al een zet eerder) cxb4 35. Pxd6 Txd6 36. c5 Tdd8 37. Txa6 Txa6 38. Txa6 f5 39. Kd3 g5 40. Pe3 fxe4+ 41. Kxe4 gxh4 42. gxh4 Tb8 43. Pf5+ Kh7 44. Ta7 Kg6 45. c6 Kf6 46. c7 1-0 Een goede partij van de witspeler, die met strakke hand mij naar de afgrond heeft gespeeld.

Met nog 4 partijen te gaan kon het nog alle kanten op. Lukas moest een toreneindspel met 2 pionnen minder remise zien te houden. David had volgens mijn stellingsoordeel iets betere kansen met paarden en een pion meer tegen lopers, maar door de ingewikkelde aard van de stelling kon dit nog alle kanten op. Dennis had vrijwel de hele middag met een pion minder gespeeld, maar leek in het dame + toren eindspel reële remisekansen te hebben. Jan had een eindspel met een toren tegen loper + (vrij)pion en beide nog een aantal pionnen. Lastig om te winnen, maar Jan zou zeker niet meer verliezen. Kans op het eerste matchpunt dus!

In zeer korte tijd kantelde vervolgens de wedstrijd. Jan bracht zijn tegenstander in tempodwang en hield een eindspel met toren + randpion tegen loper over. David zette zijn tegenstander Yong-Hoon de Rover steeds verder vast en kon duidelijk voor de winst spelen. Lukas leek met zwart op bord 1 na lang verdedigen geforceerd remise te maken. Zijn tegenstander Barry Brink overspeelde echter zijn hand met een ultieme winstpoging, waardoor Lukas plots gewonnen kwam te staan en dit niet meer uit handen gaf.

Hiermee bezorgde Lukas ons voor de derde maal deze wedstrijd een voorsprong. Met de 4-3 voorsprong op zak en betere stellingen voor David en Jan tegenover een mindere stelling voor Dennis, werd een teamoverwinning plotseling een zeer reële optie. David won een stuk, maar kon niet voorkomen dat zijn tegenstander onderweg wat pionnen meesnoepte, waardoor David te weinig materiaal overhield om nog mat te kunnen zetten.

Ook bij Dennis, tegen Peter Smits op bord 10, viel de uitslag de verkeerde kant op, waardoor de stand wederom gelijk werd.

Met nog 1 partij te gaan en een tussenstand van 4½ – 4½ waren alle ogen op de partij van Jan gericht. Het eindspel van toren en h-pion tegen loper, leek lange tijd in remise te eindigen. Tegenstander Giel Spaans hield eenvoudig stand en Jan maakte lange tijd geen vorderingen. Het was wachten op de uitkomst van de 50-zetten regel, maar als een echte prof bleef Jan doorspelen in de hoop op een onnauwkeurigheid van zijn tegenstander. Na bijna 100 zetten spelen bezweek zijn tegenstander onder de druk en mocht Jan na een lange strijd het volle punt noteren.

In een wedstrijd die tot de 95ste zet van de laatste partij spannend bleef, trokken wij dus eindelijk aan het langste eind. Hiermee zijn de eerste matchpunten een feit!

__________________________
[red.: klik hier voor het verslag van Purmerend]