Een impressie van UVS1-Purmerend
De laatste ronde, op 24 april 2016 wel te verstaan, mochten wij aantreden tegen Purmerend. Een week voordat de wedstrijd begon had hun wedstrijdleider met Joost contact gezocht omdat ze moeilijk een 9e en 10e bordspeler konden vinden. Uiteindelijk is ze dit wel gelukt, maar wij vreesden het ergste. Het had zo maar gekund dat Purmerend, dat gebukt gaat onder invloeden van de buurgemeente Volendam, Nick en Simon op bord 9 en 10 hadden ingezet. Die zouden dan vrolijk lallend, nog half dronken van hun vrijdagavondje doorzakken, parodieën op liedjes ten gehore brengen zoals ‘Caro-Kanne’ (op de melodie van Rosanne) en ‘pak maar op h8’ (op de melodie van pak maar mijn hand). Andere opties waren natuurlijk 2 van de 3 Js of het magische duo Jan en Monique Smit.
Terug naar de goede orde. Het ging om de tweede plek, hetgeen een mooie prestatie zou zijn voor een team dat dit jaar zijn debuut maakte. Aan het begin van de wedstrijd waren wij de favoriet, met ongeveer een half ons extra ratingpunten gemiddeld. Toch bleek alles wel relatief in evenwicht. Ik zal gewoon de borden afgaan, van hoog naar laag en daarbij de impressies toevoegen die ik heb ontvangen.
Paul speelde op bord 1 tegen Demre Kerigan met zwart. Ik heb van Paul helaas geen partij of impressie ontvangen, maar om toch een impressie te geven van de impressie die Paul hadden kunnen leveren: Paul had een interessante stelling, direct vanaf de opening al, waarbij hij vrijwillig zijn g-pion had verdubbeld, om met materiaal over de h-laan naar de koning van wit te ketsen. Daar werd zelfs nog een kwal-offer tegenaan gemikt, en ook al werd die later teruggewonnen was het resulterende eindspel niet te houden.
Bord 2: David-Pieter Hopman. Ook David voelde zich niet geroepen om een verslagje/partijfragment te sturen, maar dat zal wel zijn geweest omdat die lange tijd niet zo super stond. Dat laatste kwam vooral omdat David die dag heeft erkend een diehard Justin Bieber-fan te zijn, en vanaf zaterdag 24 april 2016 dus een echte Belieber mag worden genoemd.
Op het 3e bord speelde Hans tegen Piet Peelen, welke hij enkele weken daarvoor ook al trof in de Duitse competitie. Hans gaf de volgende samenvatting van zijn ervaring:
Piet Peelen en ik hadden twee weken eerder al tegen elkaar gespeeld in de Duitse competitie. Die partij werd vrij snel remise. Toen had ik ook zwart. Ik week nu ergens af in de opening om zijn voorbereiding te vermijden, maar kwam na een paar onnauwkeurigheden in een passieve stelling terecht. Piet gaf me daarna, ondanks zijn gebruikelijke flinke tijdnood, geen kans meer. Een nederlaag waarop niets valt af te dingen.
Verder naar het vierde bord, waar onze GM Maarten sushi probeerde te maken van Yong Hoon de Rover. Dit ging echter niet helemaal zoals gepland. Maarten gaf het volgende commentaar:
In de opening offerde Yong-Hoon de Rover al snel een pion, wat gewoon slecht was. Dat wist ik ook, maar het beste antwoord herinnerde ik me niet meer. Helaas speelde ik het nogal onhandig, waardoor hij wel degelijk goede compensatie kreeg. Hij had flink wat druk op de damevleugel, en ik had moeite om me behoorlijk te ontwikkelen.
In wat schermutselingen wist ik mijn gedrukte stelling te bevrijden en toen had ik met een simpele zet gewoon een gezonde pion voor kunnen blijven, vrijwel zonder compensatie. In plaats daarvan gaf ik pardoes mijn pluspion terug, toen stond het weer gelijk.
In de tijdnoodfase wist ik een gunstig eindspel te bereiken, met gelijk materiaal maar een betere pionnenstructuur. Dit probeerde ik uit te melken, maar hij verdedigde behendig. Ik kon niet voorkomen dat een heel stel pionnen werden geruild, en toen was remise onvermijdelijk.
Next, bord numero 5, waar de altijd kale Jaap behendig gehakt maakte van zijn tegenstander Warner de Weerd. Hij illustreert dit als volgt:
Met zwart kwam ik tegen Warner de Weerd prettig uit de opening en kon ik met een handig tussenschaakje een pion mee snoepen. Wel kreeg ik hier enkele verzwakte zwarte velden voor terug. Op het moment dat ik in tijdnood van mijn tegenstander dreigde stukken te ruilen en met mijn vrijpion te gaan wandelen, besloot mijn tegenstander tot een alles-of-niks poging. Door zijn koning achter de paaltjes vielen alle varianten in mijn voordeel uit, waardoor hij enkele zetten later al opgaf.
Op bord 6 speelde ondergetekende met wit tegen Nicky Law. Als schrijver van impressies (je zou het bijna een impresario noemen) kan ik natuurlijk niet achterblijven met een korte samenvatting.
Met wit offerde ik vrij snel een pion in de opening voor spel in het centrum, Catelaan-achtig. Op een gegeven moment kreeg ik de kans op mijn witte pionnenketen uit te breiden naar f6, want een beetje onderschat werd door mijn tegenstander en enkele zetten later zou leiden tot mat, waardoor mijn tegenstander het voor gezien hield.
Op bord 7 speelde Roy (bij sommigen bekend als Leroy van de Latert), maar die was, zoals zijn naam al doet suggereren, te laat met het opsturen van een partijfragment. Van wat ik van heb meegekregen, was deze partij vrij snel remise door een zetherhaling in het vroege middenspel. Dit was ook (tijdelijk) de laatste partij die Roy heeft gespeeld voor UVS. Leroy, volgend jaar neemt die rust, maar ik verwacht dat hij in het seizoen 2017-2018 terugkeert om zijn aspiraties voor de CM-titel nieuw leven in te blazen.
Op bord acht speelde Joost, die gelukkig wel een fragment van zijn partij op heeft gestuurd. Dit is hoe hij zijn remise beschreef. Voor de oplettende lezer: Joost was die dag niet zo goed op de hoogte van de tijdzone waarin hij zat.
Dan verder op bord 9, waar Anton met zwart zijn openingsvoordeel probeerde te converteren tegen Peter Smits. Ook Anton was zo vrijmoedig om niet een stukje, maar de hele partij in te sturen:
Dan last, but zeker not least, onze sterinvaller Thomas, die elk team kampioen maakt waar die in wordt opgesteld. Misschien hebben ze bij SISSA1 nog iemand zoals jij nodig? Hij speelde in elk geval een strakke pot, waar weinig fouten werden gemaakt en remise een waarschijnlijk terechte uitslag was.
Al met al was 5-5 niet de uitslag die we hadden gewild, maar wel voldoende om onze mooie tweede plaats vast te houden. Nu we 1 jaar geconsolideerd hebben, kunnen we volgend jaar wellicht een gooi doen naar de eerste plek en promotie naar de Meesterklasse.
Waarom heeft die Anton ook altijd geluk? Nog nooit heeft een omstander bij mij zijn ballen op h4 en h5 gelegd. ;) En dat nog wel tijdens het verorberen van een boterham met pindakaas. Waar zijn die ballen toch zo groot van geworden? Juist ja, Calve Pindakaas!
Lees vooral het commentaar bij de partij van Anton, ik heb er hartelijk om gelachen!