Nothing Compares 2 UVS 3

Halverwege de tocht naar Lichtenvoorde waar we de laatste horde op weg naar het kampioenschap moesten nemen, vernamen we van het onverwachte overlijden van Prince (“Welke prins?”, vroeg ons jongste teamlid Erik). Door dit nieuws was de toon gezet voor de avond: het zou een hommage moeten worden aan de koning van de funky licks. De spanning van de avond werd echter te niet gedaan door de droge opmerking dat ook de nummer twee zou promoveren naar de promotieklasse. Gelukkig werd ons nog een bierpakket in het vooruitzicht gesteld om de moed erin te houden.

Gezien de voorsprong in bordpunten zou een kleine overwinning volstaan voor de eindzege. Alleen als de plaatselijke Rokade 7 punten of meer zou binnen halen, zou onze plek nog in gevaar kunnen komen. Dat leek een onhaalbare kaart, ware het niet dat tegenstander Kasteel uit Wijchen slechts met 6 man kwam opdagen en er voor de rest ook met de spreekwoordelijke pet naar leek te gooien: eindstand 7-1 voor de thuisclub! Hierdoor kwam het bierpakket met Neerlands lekkerste bier toch nog in het gedrang.

Maar dankzij een ongekende teamprestatie heeft UVS 3 de annalen van UVS van een aantal nieuwe records voorzien. Voor het eerst 3 teams in de promotieklasse of hoger! Voor het eerst een team dat in Lichtenvoorde een kampioenschap binnenhaalt! Voor het eerst 6 UVS’ers die 2x keer op rij kampioen worden! Voor het eerst een kampioenschap opgedragen aan een muzikaal genie!

Het eerste halfje werd moeizaam door mij binnengeharkt: in een saaie afruilvariant van het Frans had ik steeds een miniem voordeeltje. Toen dit voordeeltje een nadeeltje werd, bood mijn opponent alleraardigst remise aan. Uiteraard schudde ik de hand en nam ik de gelegenheid te baat om gewapend met pen en beugelfles input voor een verslag te vergaren.

Maarten tekende aan bord 2 voor het eerste volle punt.

De voorsprong werd verstevigd door een gelikte zege van Pepijn.

Ivar moest het punt aan zijn tegenstander gunnen. Ondanks vervaarlijk ogende stukken gericht op de koning van zwart kon Ivar onder tijdsdruk geen winstweg vinden. In plaats van deze partij hieronder een verslag van de vorige pot van Ivar die wel goed uitpakte…

Aan bord 5 zorgde Mathijs weer voor een verschil van 2 punten in ons voordeel door zich op raadselachtige wijze uit een mislukte opening te redden.

De teamzege en daarmee het kampioenschap werd veilig gesteld door Erik die aan het achtste bord koelbloedig een betere stand in een overwinning wist om te zetten.

Wouters nederlaag aan het tweede bord was slechts voor de statistieken en kon de teampret niet meer drukken.

Tot slot zorgde Thomas voor de kers op de taart door op zijn onnavolgbare wijze een op het oog remiseachtig eindspel in een prachtige zege om te zetten.

Of het nou door de welverdiende Grolschjes kwam of door de euforie van de overwinning weet ik niet, maar toen we over de Waalbrug Nijmegen weer binnenreden viel er een lichtpaarse regen uit de hemel.

Eindstand

[Red.: SV Rokade heeft een filmpje van de slotronde gemaakt: klik hier.]