Zó speelt UVS 5!

Wakker geschud door de opmerking van Jaap A dat hij het liefst zou zien dat alle partijen van UVS 1 via de website zouden worden gedeeld, besefte ik ineens dat ook in de verslagen van UVS 5 het verhaal van de meeste partijen slechts met een nietszeggend regeltje tekst wordt afgedaan. Alleen partijen waar een speler zeer tevreden over was of waarin iets bijzonders gebeurde, werden tot nu toe met de rest van de club gedeeld en dan vaak slechts in de vorm van een fragment. Slechte partijen werden met de mantel der liefde bedekt. Zo werd veel lering en vermaeck aan onze schaakvrienden en -vriendinnen onthouden. De tijd lijkt langzamerhand rijp voor totale transparantie.
Dus deze keer geen geouwehoer maar lekker veel zetten. Daar gaan we. Oh ja, we speelden uit in Dieren tegen Theothorne 1 dat net als wij bij het begin van de wedstrijd 2 matchpunten had.

Ruud was binnen 20 zetten klaar. Aangezien hij met wit zowel 1.b3, 1.b4, 1.c4, 1.d4, 1.e4, 1.f4 en sporadisch 1.Pf3 speelt, was het niet erg dat hij op de eerste zet een vingerfoutje beging. Eigenlijk wilde hij met 1.e4 openen maar ineens stond daar een pion op d4.

Dirk speelt met wit diverse solide damepionspelen, maar is ook goed op de hoogte van de meer klassieke varianten na 1.d4. Trouwens, ook beginzetten als 1.e4. en 1.g3 duiken met de regelmaat van de klok op in zijn witpartijen. Aangezien hij vanwege het vroege vertrek slechts tijd had om een halve pizza naar binnen te schrokken speelde hij het deze avond zo:

Als ervaren jeugdleider weet Frans als geen ander hoe onbelangrijk de studie van openingen is voor spelers tot een rating van pak ‘m beet 2400. Frans speelt gewoon gezonde zetten, gebaseerd op gezonde principes. Maar als hij zijn dag niet heeft, zit er wel eens een ongezonde zet tussen.

Peter, die zich met zwart bedient van diverse hoofd- en zijvarianten van het Spaans, Frans, Siciliaans en de Aljechin, werd in een vierpaardenspel verrast door het zeldzame Halloween-gambiet. Zijn tegenstander bleek hier alles van te weten. Peter vond achter het bord niet de juiste bestrijdingswijze, knokte nog wel goed terug, maar moest uiteindelijk het onderspit delven.

Er volgden remises van Theo en Wim, zou ik in een verslag oude stijl schrijven. Nu zouden hier hun partijen moeten volgen. Maar hier openbaren zich een paar kinderziektes van deze nieuwe totale transparantie: niet aangeleverde partijen en onleesbare notatieformulieren. Theo scheurde na afloop van zijn partij de betreffende bladzijde uit zijn notatieboekje en wierp me die toe. Geestdriftig begon ik zojuist de zetten in te kloppen. Toen kwam ik bij zet 22…

Na een half uur turen, staren, puzzelen, hogeschoolgrafologie en keiharde retrogadeanalyse maakten de steken in mijn hoofd me duidelijk dat ik het idee om ook deze partij integraal te publiceren moest laten varen. En met Wim zat er een kink in de communicatiekabel.
Stand 3-3, nog twee partijen te gaan.

Zelf zit ik even ‘in between openingrepertoires’ dus ik koos voor een solide egel-achtige opstelling in het Siciliaans omdat dat type stelling meestal tot in het eindspel lekker dynamisch blijft. Bij wijze van ‘analyse’ heb ik de partij even door de blundercontrole van Fritz8 getrokken.

Hoewel hij niet vies is van de beginzetten 1.Pc3, 1.c4, 1.d4, 1.e4 en in aangeschoten toestand graag naar 1.g4 mag grijpen, opende Ron zijn partij verrassend met 1.f4. Helaas zorgde een slechte 16e zet voor een avond vechten tegen de bierkaai.

Zo eindigde deze spannende confrontatie in 4-4. We staan nu voorlaatste met 3 matchpunten. In de volgende ronde wacht koploper Velp. Brrrr!

PS
Van de laatste externe wedstrijd van UVS 1 is een prachtig verslag gemaakt waarbij ook vrijwel alle partijen zijn na te spelen, inclusief geweldige analyses (wow!). Het lijkt me een goed voorbeeld dat navolging verdient door de 7! andere UVS-teams. Kun je niet zo goed analyseren als die kanonnen van het eerste? Ach, een mens moet iets hebben om naar te streven nietwaar? Ben je bang dat de concurrentie erachter komt wat je speelt? Daar weet ik wel een oplossing voor :-