Het is stil aan de overkant…. (van de Waal)

25 april 2015, 11.40 uur. Terwijl Caïssa op haar IPod aan het luisteren was naar Teach In, was ik op weg naar ’t Hert, u kent het wel: het buurtcentrum pur sang in het Willemskwartier. Hier zou de laatste gezamenlijke ronde van de competitie plaatsvinden. De rit van mijn huis naar de plaats van bestemming voerde mij net als 5 ronden eerder langs zuidelijke culturen en voor mij onverstaanbare gesprekken. Ach, misschien reed ik ook wel simpelweg te hard op mijn fiets (merk Turbo Zoeff Zoeff). Mijn haast had een simpele reden. Als captain van het team (dat dit jaar huis had gehouden in de promotieklasse) heb je namelijk maar één rol: de opstelling op tijd doorgeven… en laat ik nou net een beetje aan de late kant zijn geweest. 5 voor 12 kom ik de speelzaal binnen en word meteen door wat leden van de andere clubs gefeliciteerd met het behaalde kampioenschap. “Dankjewel”, “Merci.” Na wat beleefd gebrabbel spoed ik mij naar de wedstrijdtafel alwaar ik de opstelling aan Huub Blom doorgeef. Zo, job well done. De mannen zitten al weer klaar. Tijdens de openingsspeech van Huub, waarin hij uitlegt wat er op het spel staat voor de verschillende teams en ook de verschillende scenario’s van degradatie doorneemt, dwalen mijn gedachten af. Ik zie één voor één de wedstrijden van het seizoen voorbij flitsen, de afdroogpartijen maar ook de ‘narrow escape’ in Doetinchem. Ik kijk zo eens langs de borden om de gezichtjes te checken en zie ineens dat bord 1 nog leeg is. Geen spoor te bekennen van Roy. Nou kennen ze bij SMB gelukkig hun pappenheimers en de organisatie had wijselijk besloten om het bord van Roy het dichtst bij de deur te plaatsen. Zodoende merkte niemand de jongeman op die om 12.08 uur stilletjes plaatsnam achter zijn bord.
De organisatie van de eindronde was in goede handen bij SMB. De zaal was groot genoeg voor 10 teams en het bargedeelte is aan het eind van de middag nog wat langer open gebleven voor ‘d’n onzen’.
Onze tegenstander was ASV 4. Dat team had een goed seizoen gehad en stond op de 2e plaats. Ik had in mijn laatste mail aan mijn teamgenoten een boodschap verwerkt. “Doe waar je zin in hebt. Remise in 6 zetten, of pak een harde 0… het maakt me niet uit.” Het doel was immers al in ronde 8 bereikt.
Ik moet bekennen dat ik de precieze volgorde van het wedstrijdverloop niet meer weet, aangezien ik zelf rond het einde van de eerste 4 partijen de controle een beetje aan het verliezen was in mijn eigen partij.
Bij Lars zag het er vroeg eng uit en dit is wat hij er zelf over zegt:

Dit was erg prettig natuurlijk. Op bord 1 was Roy in een eindspelletje terecht gekomen. Roy schrijft het volgende over zijn partij:

Zo rond deze tijd was ook Arie klaar en met een vol punt. Hij was heel wat eerder met een geslaagde koningsaanval. Helaas ontbreekt tot op heden elk spoor van een analyse… Dit brengt de tussenstand op een comfortabele 3-0 en ik voorzag nog geen directe problemen op de resterende borden.
Ook Ruud had een fijne middag en knoopte zijn tegenstander op.

Ik mocht aantreden tegen oud team- en clubgenoot Eric Langedijk.

Jan had misschien wel de aardigste partij van de middag. In een paardeneindspel wist hij zijn seizoen te bekronen met een goede overwinning. Hier volgt zijn analyse.

Rob viel in voor Jeroen. Deze was helaas verhinderd. Rob laat het volgende weten over zijn partij. Vooral van het einde zal hij veel plezier hebben gehad

7-0 en Arno was nog bezig. Caïssa moet haast wel ’gedingedonged’ zijn… De druk op Arno’s schouders moet van ongekende grootte zijn geweest. Hieronder zijn relaas.

Dit zorgde voor een 8-0 overwinning!! Voor diegene die dat nog nooit gezien hebben, heb ik een fotootje (gemaakt door Lars) bijgevoegd. Nou kan ik oeverloos door gaan over hoe geweldig 8-0 voelt, maar dat doe ik niet.

(Arno is nog aan het analyseren na afloop van zijn partij)

De prijsuitreiking was in de bekwame handen van Huub Blom. De topscorers kregen een flesje wijn en wij werden als team naar voren geroepen om de bokaal en de medailles in ontvangst te nemen. Daarna hebben we met UVS 1 samen nog heerlijk getafeld bij de plaatselijke Chinees.

Nog wat cijfertjes voor de liefhebbers.
UVS 2 heeft gebruik gemaakt van 11 spelers. Samen scoorden zij 51,5 bordpunt uit 72 wedstrijden. Met wit werd slechts 1,5 punt meer gescoord (26,5 om 25,0) dan met zwart. 3 spelers bleven ongeslagen: Lars, Jan en Ruud v/d Plassche. Als team hebben we een overscore van 3,78 bordpunt. We hebben het dus prima gedaan.

De bordgemiddelden waren:
Roy 1,7
Dennis 2,3
Lars 2,4
Jeroen 4,1
Arie 4,3
Jan 4,5
Rob 5
Ruud v/d P 6,2
Ruud v/d S 6,9
Maarten 7
Arno 7,5

Volgend jaar gaan we de 3e klasse KNSB aanstampen.
Mark my words.