Saturnus blijft drijven

Hoe kan het ook anders. Een relatief regenachtige en grijze dag, zo’n typische schaakdag. Er heerste een zeer opgewekte stemming: we gingen namelijk toch wel winnen, zoals door onder andere Anton gescandeerd werd, de man die deze dag van positioneel paradepaard naar tactische trickmeister zou worden gepromoveerd. Ook onderweg naar Eindhoven was schaken niet het meest besproken onderwerp. Wel het gedachten-experiment dat als je Saturnus in een oneindige zee zou gooien, deze zou blijven drijven. Fantastisch toch! Een planeet die drijft op water, daar kan een boot van Duck tape nog een puntje aan zuigen. Daarna nog iets met zwarte gaten, Hawking radiation en zwaartekracht: de hemelse sferen waren voor aankomst al aanwezig.

Back to earth: Eindhoven was in volle oorlogssterkte opgekomen, en had wat lichte, doch vernuftige, aanpassingen gemaakt in de opstelling. Ze hadden bijvoorbeeld de verwachte bord 1 aan het aangrenzende tweede bord geplaatst, en vice versa. Dus in plaats van een David die de Benko keihard aan het weerleggen was, werd het David die probeerde de Nimzo van de taaie Frans Kuijpers te kraken.

Als eerste klaar was Hans. Hij speelde tegen Bas van de Plassche, de hoogst gerate tegenstander van Eindhoven. Hans had al snel wat tijdsvoordeel, en de stelling leek heel licht in zijn voordeel te zijn, maar met het oog op de stellingen op de rest van de borden op dat moment werd besloten het punt te delen. Net iets daarna was Joost ook klaar. Hij speelde tegen hun andere 2300+ speler, belandde op zet 5 (oer)knalhard out-of-book (net als zijn tegenstander). Joost verschaft een schets van dit moment:

‘Trouw niet voor je 40 bent, zegt het bekende liedje. Ik wil hier graag aan toevoegen: begin ook niet meer aan een nieuw repertoire na je 40e! Zaterdag werd ik gekoppeld aan Luuk van Kooten en dan kun je er donder op zeggen, dat je de meest kritieke variant van je nieuwe repertoire op het bord krijgt, en aldus geschiedde.
Daar zit je dan na 7 zetten; te peinzen en te herinneren wat nu de juiste voortzetting is. Net als het Higgs-deeltje, weet ik dat de juiste voortzetting er is, maar ik krijg hem niet scherp op mijn netvlies aangezien mijn interne deeltjesversneller niet meer zo goed werkt. En aangezien mijn geheugen langzaam begint te voelen als een zwart gat, begint ook de tijd steeds langzamer te verlopen naarmate ik dichterbij het centrum kom… tenminste in mijn realiteit, want terwijl ik variant na variant nareken, blijkt er in de echte wereld gewoon ruim 20 minuten te zijn verstreken. Tijd om een keuze te maken.
Ik kies een variant en nu is het de beurt aan mijn tegenstander om in gepeins te verzinken. Dit houden wij de komende paar zetten zo goed vol, dat wij rond de 13e zet slechts nog een klein half uur (oftewel 1 minuut per zet gemiddeld) over hebben aan bedenktijd. Ik heb inmiddels gemerkt dat dit stellingstype een groter beroep op mijn schaakcapaciteit doet dan ik kan opbrengen en plaats een remiseaanbod. Gelukkig ziet mijn tegenstander dit aanbod als een eervolle manier om een vroegtijdig eind te maken aan deze meer dan ingewikkelde strijd. Ik denk dat we allebei deze stelling gewoon te moeilijk vonden.’

1-1 dus. Ondertussen was David al zijn stukken naar de koningsvleugel van Frans aan het slingeren, het leek wel alsof ze niet konden ontsnappen aan de kracht van veld f7 en g7. Zoveel dat het ook nog een unit kostte, maar dat is bijzaak. Frans verdedigde zoals hem betaamde, alles werd geruild en remise was het resultaat:

Vervolgens werd er eindelijk een voorsprong op de scorekaart aangetekend, en nog wel door onze positionele pipo. Anton kwam in een voor hem enigszins bekende openingsvariant, maar onbekend middenspel. Klinkt paradoxiaal, maar toch waar. Als zijn tegenstandster WGM Erika Sziva had besloten om, in een stelling met tegengestelde rokades, de stelling dicht te metselen met g5, was alles een stuk moeilijker geworden. Door dit niet te doen ontstonden er allerlei interessante wendingen. Dit is wat onze man er zelfs over kwijt wilde:

Mooi, 2,5-1,5. En natuurlijk drie likes voor g5 en Txh6. Dikke duimtroffee voor de mat combinatie. Niet heel veel later was Paul klaar. Hij speelde met wit tegen een opening met de zelfde naam als de eerste bord speler van Eindhoven. Interessant, vernieuwend, ongeveer gelijk, maar toch makkelijker spelen voor wit uiteindelijk. Strakke pot waarschijnlijk. Paul’s onpartijdig oordeel is hieronder weergegeven.

Almost there. 3,5-1,5. Zoals er vaak zonder materie geen antimaterie is, worden overwinningen ook wel eens gepaard gegaan met verliezen. Pim had een lastige partij. Hij leek op zet 10 al geen problemen meer te hebben met zwart en had een Caro-Kann-achtige structuur verkregen. Zijn tegenstander Ankit Majhi was echter niet onder de indruk van de oprukkende zwarte pionnen op g5 en h5. Deze ging gewoon net iets sneller door het centrum, daar hebben pionnen namelijk geen last van zijwind. Dus deze dumpte een paard, gevolgd door een pion op d6. Na enkele verwikkelingen kostte dit een pion voor zwart, en werd het daarna door Ankit technisch uitgespeeld. 3,5-2,5.

Twee partijen waren nog bezig, en de voorspellingen van de mogelijke uitkomsten liepen nogal ver uiteen. Luuk had voor een pion minder enige compensatie gekregen, en Jaap had een toreneindspel dat lastig te beoordelen was. De winst was in ieder geval nog niet voorbij de waarnemingshorizon gekomen. Na de tijdscontrole waren de stofwolken wat opgetrokken, en wat was er gebeurd… Jaap stond min of meer erg goed, en in een keer hadden we er weer vertrouwen in. En niet veel later had deze gewonnen, de winst was binnen. Jaap’s commentaar over zijn eindspel is het lezen waard. Krijgt die ook een setje likes voor.

Toen was alleen Luuk nog bezig, en ook al had zijn tegenstander het waarschijnlijk iets accurater kunnen spelen, de eindstelling was min of meer gelijk en het punt werd gedeeld. Luuk had het volgende te zeggen:

Long story short, mijn tegenstander heeft meerdere kansen gemist. Twee belangrijke momenten die ik zelf ook had gemist:

Diagram 1: Lxc5 had gekund ipv Dh3, totaal gemist. Hoewel ik prettig uit de opening kwam was de voortzetting met pion d5 dus niet goed.. Na een lange afwikkeling kwam ik een pion achter (a6 verdwijnt) met compensatie voor mij door actieve torens + paard. Ik speel dit niet goed verder waardoor de comp wat verdwijnt. Diagram 2: in het tweede diagram houdt wit met Pg3 winstkansen (wederom totaal gemist!), tegenstander speelde echter 39. a4 Ke5 en 40. Txd3 met winstkansen voor mij na 40. …Txg2, gevolgd door Ta2. Ik nam remise aan in een betere stelling uiteindelijk, mede uit angst voor een A-pion die bij onnauwkeurig spel ineens kon doorstomen.

Al met al weer een mooie dag. Als de volgende wedstrijd gewonnen wordt, zijn we kampioen en promoveren we naar de eerste klasse. Dan is het niet alleen Saturnus die blijft drijven, maar ook UVS1, alleen dan op een zee der overwinningen.

[Redactie: klik hier voor het verslag van Eindhoven.]