OSBO-cup: Zutphen – UVS 2

Maandag 9 februari ging het bekertoernooi voor het tweede team dan eindelijk van start. Vanwege een laag aantal aangemelde teams hoefden wij in de eerste ronde niet in actie te komen waardoor we al direct bij de laatste 16 zaten. Daarin stond een uitwedstrijd tegen Zutphen op het programma. Hoewel zij een klasse lager spelen dan wij was dit op voorhand zeker geen gelopen koers en dit bleek ook wel tijdens de wedstrijd.
Ons team voor deze ronde bestond uit drie harde werkers, namelijk Dennis Arts, Ivar Heine en Lars Kurstjens, en een luie student, namelijk ikzelf. Daarom besloot ik ook maar een support-rol in te nemen. Een support-rol, vraagt u? Daarbij gaat het erom dat je de andere spelers in je team beter laat presteren. Voor Ivar betekende dit een luisterend oor zodat hij zijn ei kwijt kon vanwege troubles op het werk, voor Lars een witpartij regelen omdat hij afgelopen zaterdag al zwart had gekregen en Dennis zo veel mogelijk ondersteunen. Dit laatste ging gepaard met routebeschrijvingen, het instellen van de Tomtom, tijdige aankondigingen van flitspalen, steunen met het ratingverlies dat hij leed deze avond, een appelflapje aan het einde van de avond en het oprapen van zijn telefoon die wel een keer of tien op de grond viel. Vooral dus niet te licht over denken, zo’n support-rol!
In de auto was er veel discussie over de opstelling. Over onze eigen opstelling, welteverstaan. Dennis maakte aan alle speculaties een einde door zijn veto uit te spreken: ‘’Roy, ik ben de teamleider en jij speelt gewoon aan bord 1. Klaar.’’ Iedereen was erg onder de indruk van dit machtsvertoon en de rest van de opstelling werd vervolgens snel uitgedacht. Uiteindelijk kwamen we iets te laat aan in Zutphen waar we hartelijk werden ontvangen door Klaas Hagendijk, de teamleider van Zutphen en eveneens wedstrijdleider voor de avond. Omdat ik aan bord 1 speelde claimde ik ook dat ik dan wel mocht loten, wat door Dennis werd toegestaan. Zo kon ik Lars supporteren door wit te regelen. Dat ik daarbij zelf ook wit kreeg was mooi meegenomen. De opstellingen waren als volgt:

Zutphen 1 (1984) – UVS 2 (2023)
Gert-Jan Ludden (2213) – Roy van den Hatert (2052)
Klaas Hagendijk (1964) – Dennis Arts (2051)
Nagib Zafari (1901) – Lars Kurstjens (2049)
Eric Kloppers (1857) – Ivar Heine (1939)

Een klein ratingoverwicht dus voor ons, maar er was nog alles om voor te spelen. Dit bleek ook wel, want het werd uiteindelijk erg spannend, hoewel het er daar na ongeveer twee uur spelen niet naar uit zag. Met wit leken Lars en ikzelf voordeel bereikt te hebben, waarbij vooral het voordeel van Lars erg groot was. Tegelijkertijd hadden Dennis en Ivar met zwart gelijk spel of een miniem nadeeltje. Een uurtje later bleek dit allemaal al niks meer waard toen het voordeel bij zowel mij als Lars flink geslonken was, terwijl zowel Dennis als Ivar langzaam in de problemen aan het komen waren. Ivar was uiteindelijk als eerste klaar. Tijdens het naspelen van de partij, op de site van Zutphen (klik hier), bekruipt me het gevoel dat Ivar na de opening en het middenspel nog echt helemaal gelijk spel heeft weten te bereiken. Wit heeft het loperpaar en vlecht zo af en toe vervelende dreigingen in de stelling die de plannen van Ivar doorkruisen. Uiteindelijk komt Ivar zonder een constructief plan te zitten terwijl zijn tegenstander steeds meer ruimte pakt op de koningsvleugel. Door de toenemende druk en waarschijnlijk ook tijdnood blundert Ivar een kwaliteit weg en daarmee verliest hij de partij. Op zich geen schande, het lijkt erop alsof wit gewoon een goede pot heeft gespeeld.
Hierdoor stonden we dus met 1-0 achter en dit zorgde ervoor dat er behoorlijk wat druk kwam te staan op de rest van het team. Gelukkig was Lars snel hierna klaar om te stand gelijk te trekken. Zelf zegt Lars er het volgende over:

Hiermee werd de stand dus weer gelijkgetrokken maar de kansen waren daarmee nog niet gelijk in ons voordeel. Zelf was ik als derde klaar:

Hiermee kwamen we dus op een 2-1 voorsprong, maar er was nog steeds een goede kans dat het gelijk zou worden en dat er vervolgens nog gesnelschaakt diende te worden. Dennis was namelijk flink in het nadeel gekomen en moest een pion inboeten. Dit werd vervolgens een kwaliteit achterstand en er moest dus flink gekeept worden om een halfje binnen te halen. Dennis zelf zegt er het volgende over:

Voor de poorten van de hel weggesleept! Zo kwam er dus een kleine overwinning van 2,5-1,5 op het scorebord, waarbij wij niet mochten klagen dat het niet gelijk werd. Vervolgens zijn we gelijk naar Nijmegen teruggegaan waar we zo rond enen aankwamen. Volgende ronde is alweer de kwartfinale, dan hopelijk een thuiswedstrijd! Al heeft zo’n bekeravontuur in Zutphen ook wel wat.