UVS 5 blijft in spoor koploper

Met z’n zessen in Marcels witte Toyota Prius hybride gleden we richting Elst. Als er iets goed is voor de teamgeest is het dat wel. In alle rust werden achtereenvolgens besproken: de resultaten van elk teamlid bij de Nationale IQ test van de avond ervoor (allemaal een score van ruim boven de 80 dus dat zat wel goed), de avonturen van Ruud en Thei in Wijk aan zee (Ruud: “Die Giri moet mij om een handtekening vragen en niet andersom!”) en de te volgen strategie tegen Elster Toren 3 (winnen).

In zalencentrum ‘Onder de toren’ was sprake van wat je een bloeiend verenigingsleven zou kunnen noemen. Op weg naar de speelzaal werden we aangestaard door dames van een koor waarvan er een verzuchtte:”Als die nou allemaal bij ons kwamen zingen, maar dat zit er niet in denk ik”. Tja, gemengde koren hebben gebrek aan mannen, schaakclubs aan vrouwen en never the twain shall meet. Verder was er nog een zaal vol bridgers en in het zaaltje naast ons vergaderde een carnavalsvereniging, maar daarover later meer

Het scoreverloop verliep bijna precies op bordvolgorde. Marcel scoorde rond tien uur de 1-0. Zijn onbezonnen aanvalsspel werd zoals zo vaak beloond. De Elstenaar bracht zichzelf onnodig in de problemen waarop Marcels aanval doorsloeg.
Vervolgens verloor Wim de Jong. Hij kampte met een gebrek aan focus,liet zijn tegenstander te ver komen en moest sinds lange tijd weer een nul incasseren.
Thei op bord drie kwam erg goed te staan en werd vervolgens bevangen door duizeligheid (was het de bloedhete speelzaal, de loeisterke koffie? ). Thei vroeg of de verwarming wat lager kon. Dit werd snel geregeld maar Thei kon zich niet meer goed concentreren. Zijn stelling ging van goed via gelijk naar minder en uiteindelijk naar verloren.
Niet lang daarna bracht Wim Heuvelmans de stand weer in evenwicht. Aanvankelijk had hij het somber ingezien in want te passief spel van zijn kant had hem onder druk gebracht. Toch wist hij een eindspel te bereiken met ieder twee torens, een paard en een aantal pionnen. Toen zijn tegenstander een belangrijke pion weggaf was het meteen afgelopen.

Zelf zat ik tegen het dunne wandje waarachter de carnavalsvereniging vergaderde. Ik ving op dat de ballonnen waren besteld, wat me gerust stelde. De sfeer in het zaaltje werd steeds beter en na verloop van tijd rolden oorverdovende lachsalvo’s over onze borden.
Bij UVS kreeg je vroeger ook wel eens wat geluid mee uit een belendende zaal, dacht ik nog. Ergens in de jaren ’90 kon je tijdens de clubavond en passant je talenkennis oppoetsen omdat er boven onze hoofden luid en duidelijk les werd gegeven. Ja, das war einmal.

Mijn eigen partij was niet echt een dijenkletser, maar een minzaam glimlachje kon er na afloop wel af.

Aan Ruud toen de schone taak om de matchpunten binnen te harken. Hij had eerder na een mislukte opening verloren gestaan, was na een blunder van de tegenstander gewonnen komen te staan en moest nu een technisch klusje klaren met dame tegen toren met aan beide kanten een aantal pionnen. De stuurlui aan wal hadden zoals gewoonlijk weer het hoogste woord, terwijl Ruud in tijdnood naar remise werd gebluft door een zich taai verdedigende opponent.

IMG_4085a IMG_4093a

Met de winst op zak gleden we tevreden weer richting Nijmegen. We staan nu tweede in de groep, een punt achter de gedoodverfde titelkandidaat SMB 4 die we zullen treffen in de gezamenlijke slotronde.
Volgend seizoen met z’n achten in de Prius? No problem (voor de Prius).

r4

Share

2 reacties

  1. Maarten van Rooij schreef:

    Altijd fijn spelen in Elst. Dat de ballonnen besteld zijn zou mij ook zeer gerust stellen. Carnaval zonder ballonnen is als schaken zonder stukken. Mooie zet Bert-Jan dat Txg2! Hoe reageerde de tegenstander? Qua lichaamstaal dan – qua schaken hebben we gezien.

  2. Bert-Jan Boer schreef:

    Geen gegrimas, geen moedeloos geschud met het hoofd, geen walging. Hij deed alsof er niets aan de hand was. Ik denk dat hij beter kan gaan pokeren:)

Geef een reactie