UVS2 pakt eindelijk matchpunten

In de vierde ronde moesten we aantreden tegen het derde team van De Toren uit Arnhem. Die stonden net als wij nog op nul matchpunten, maar zij waren ratingsgewijs toch echt een stuk minder. Dus een forse overwinning was eigenlijk te verwachten en ook wel nodig. Dat winnen lukte gelukkig, maar erg overtuigend was het ook weer niet. We begonnen uitstekend met een snelle overwinning van Arno Sprinkhuizen op bord 6. Na iets meer dan een half uur spelen en de zettenreeks 1.e4 c5 2.d4 cxd4 3.c3 dxc3 4.Pxc3 Pc6 5. Pf3 d6 6.Lc4 Pf6 7.e5 Pxe5? 8.Pxe5 dxe5 9.Lxf7+ kon de zwartspeler opgeven. Arno was natuurlijk terecht in zijn nopjes met deze ‘kurzpartie’ en liep luidkeels ‘veni, vidi, vici!’ roepend de speelzaal uit bleef nog even hangen om te kijken hoe zijn teamgenoten het er vanaf zouden brengen.

Ruud van der Spoel kreeg op bord 2 ook mooi spel, maar zag geen voordeel meer in eindspel met zware stukken dat overbleef. Om dan maar remise aan te bieden is ook weer zo wat, zeker gezien het aanzienlijke ratingverschil. Een beetje doorploeteren à la Carlsen had misschien nog best gekund. Maar ja, we stonden er op zich als team gunstig voor. Tenminste … Op bord 3 ging het dus al meteen gruwelijk mis. Ruud van de Plassche zorgde voor te weinig tegenspel en liet zich overrompelen door een onstuitbare koningsaanval. Stand weer gelijk.

Teamcaptain Wouter Dinjens deed betere zaken op bord 4. Daar was het de speler van De Toren die te weinig gebruik maakte van de wel aanwezige mogelijkheden tot tegenspel. Het einde kwam vrij plotseling toen hij zijn dame cadeau deed. Stand intussen 2½-1½ in ons voordeel en met min of meer gewonnen stellingen bij mijzelf en Jeroen Clermonts leek de overwinning wel binnen handbereik. Jeroen trof de sterkste speler van De Toren, Rik Roelofs, op bord 5.  Hij wist na een goed verlopen opening toe te slaan en af te wikkelen naar een gewonnen eindspel:

Ikzelf mocht net na drie uur spelen de matchpunten verzilveren. Mijn tegenstander had kort na de opening een pion weggegeven (of geofferd zoals hij na de partij aan mij vertelde) en die zou hij niet meer terugzien. Was allemaal niet geheel vlekkeloos en ik had wel iets sneller het punt kunnen binnenslepen, maar echt problematisch werd het niet.

Voor het ‘forse’ aan de overwinning konden Michiel de Kruijf en Tsjisang Cheung op de laatste twee borden zorgen. Dat zou een beetje gaan tegenvallen. Michiel (bord 8) ging in het eindspel de mist in en overzag een vork. Er resteerde een stelling waarin Michiel paard en loper tegen toren en loper had en beide spelers nog f,g, en h-pion. Niet geheel kansloos voor een half punt, maar het mocht niet zo zijn.
Tsjisang had een beetje erg afwachtend gespeeld in de opening en belandde in een stelling waarin hij nauwelijks kansen had. Toch wist hij er opeens een heksenketel van te maken, maar daarin gebeurde aan beide kanten van allerlei onnauwkeurigs:

Nou ja, 5-3 is natuurlijk gewoon een overwinning, laten we er maar vanuit gaan dat UVS2 daarmee de weg naar boven weer heeft ingezet.