UVS 3 eindelijk naar 1e klasse

Voor het eerst in de geschiedenis van UVS gaat UVS 3 in de 1e klasse OSBO spelen. De laatste jaren waren we er vaak heel dichtbij, maar lukte het steeds net niet. Nu wel.

Een slotronde is alleen maar leuk als er iets op het spel staat. Bij de slotronde van de 2e klasse B in Huissen was dit het geval. Drie teams bovenaan met een gelijk aantal matchpunten. In de mooie damzaal van het Koelhuis in Huissen moest er vrijdagavond 12 april duidelijkheid komen. Zoals al eerder op de site te zien was, stonden Wageningen 4 en UVS 3 exact gelijk en had Kasteel wel hetzelfde aantal matchpunten, maar 2,5 bordpunten minder. In feite ging het dus tussen UVS 3 en Wageningen 4, want alleen als zij beide niet zouden winnen had Kasteel een kans.

Het bleef lang spannend. Wageningen liep vrij snel uit naar een 3-0 voorsprong en onze special guest Jan (ja, de Jan), die samen met Dennis onze fanatieke aanhang vormde, meldde doodleuk dat er meer probleemborden bij UVS dan bij Wageningen waren. Zou het dan toch mislukken? Michiel had een remiseaanbod, maar er was duidelijk gesteld dat remise aannemen alleen werd toegestaan als we daarmee kampioen zouden zijn. Bart en Klaus waren bij ons de eersten die een vol punt konden noteren, terwijl Erik toen tegen beter weten in doorvocht in een hopeloze stelling. Maar ja, remise aannemen mocht niet en opgeven alleen als de koning van het bord geslagen werd. De tegenstander van Erik had er allang genoeg van en lette niet meer op de partij met als gevolg de stelling die Jan al bij de Newsflash liet zien. Kf2, en weg dame en partij. Dus ook wij op 3 – 0. Daarna zag ik dat er steeds meer enen bij ons werden ingevuld. Michiel en Tsjisang wonnen. 5 – 0. De laatste stand bij Wageningen die ik zag was 3,5 – 1,5. Toen Elwin zijn iets betere stelling in remise zag verzanden, gaf Mathijs zijn partij meteen ook remise en daarmee was het kampioenschap binnen. Op dat moment wist ik nog van niets. Mijn partij slokte me helemaal op en het drong niet tot me door wat er om me heen gebeurde. De stelling op mijn bord liet zeker niet toe dat mijn aandacht verslapte.
We laten de kampioenen zelf aan het woord.

Bart was als eerste klaar en zegt over zijn partij:

“Na het falen van mijn laatste twee partijen moest het vandaag toch echt gebeuren. Verliezen was geen optie meer werd me op de heenweg verteld. Eigenwijs als ik ben resulteerde dat in 8. f3. Niet de beste zet uit het boek en de uitdrukking van Dennis maakte ook geen geheim van hoe hij hierover dacht.
Erg lang, 20 minuten, deed ik erover om iets te vinden op de 13e zet. Lb3 dan maar, kon echt niets beters bedenken. StockFish blijkt achteraf dezelfde gedachten te hebben. 13… Dd7 geeft me de kans om het paard terug te dringen, korte rokade tegen te gaan en d6 aan te vallen. Tfd1 lijkt dan de beste zet. Tad1 was de andere optie maar werd door mij snel verworpen gezien mijn tegenstander graag stukken ruilde en na Lxb3 ik graag mijn toren op de a-lijn hield. 14… Le7 maakt het allemaal wat makkelijker. 15. e5 en dat paard gaat nergens meer heen. 16. Td2 was niet mijn beste zet van de dag. Verdubbelen op de D-lijn is natuurlijk nergens goed voor.
Na 20. Da7 had ik Dc6 verwacht en Lxd6 leek me een erg gunstige stelling op te leveren. Achteraf geeft StockFish me gelijk met een ruime +8 score. Maar tot mijn verbazing speelde hij na lang nadenken De6 wat een nog veel prettigere stelling opleverde. Dit maakte de partij dan ook wel erg makkelijk spelen en duurde nog maar een paar zetten. Nog net op de valreep het eerste punt voor het team. Klaus was al opgestaan nadat ik de score aan Lambert had doorgegeven.”

Klaus over zijn partij:

“Bij het napraten merkte mijn tegenstander op dat mijn opening ‘gesloten Siciliaans’ heette. Wist ik niet. Ik speel dit soort zetten altijd, een beetje gesloten ben ik wel, maar ik kom niet uit Sicilië. Maar goed: dankzij Sebo heeft mijn opening een naam gekregen, overigens was hij een heel aardige jongen, net als ik een beetje op leeftijd. Het leek een sterk schaker, maar toen ik na enige schermutselingen op de damevleugel redelijk gemakkelijk een pion won, ging de zon schijnen.
Na een handgemeen (20.f5!) op de middenvelden, dat helaas voor Sebo in zijn nadeel uitviel, kreeg ik een riant centrum inclusief een gedekte vrijpion. Het was nu duidelijk: de pionnenstructuur voorspelde een duidelijke winst, d.w.z. als de zware stukken zouden zijn opgeruimd, zou het eindspel 100% gewonnen zijn. Afijn, voor wie het helemaal wil bekijken volgen hier de zetten.”

2-0

Hoe Erik met een houdiniact het punt binnenhaalde, wordt hier door hem verhaald:

“Toen ik op zet zes (!) een stuk vóór kwam te staan, zag ik de bui al wel hangen. Ik was bang de gezonde voorsprong ergens te verknallen en daarmee vast ook ons kampioenschap. Onder het motto ‘drie plannen is beter dan maar één’ (niet mijn beste motto) gooide ik meerdere lijnen door de war. Lange rokade, of toch korte rokade, of toch maar die lange rokade…
Door besluiteloosheid, inconsistentie en halve compromissen tussen verschillende plannen leek mijn opening nog het meest op het regeerakkoord tussen Balkenende en Bos. Terwijl mijn stelling verslechterde van een vol stuk voor naar een positie die Fritz bestempelt als -7.48, zag ik op het scorebord dat Wageningen uitstekend scoorde: 1-0 voor Wageningen, 2-0 voor Wageningen, 3-0 voor Wageningen.
Het enige positieve nieuws was dat mijn stelling niet totaal hopeloos was. Hier en daar was een vorkje, eeuwig schaak of zelfs matje aan de horizon nog net zichtbaar.
Ik hoopte dat mijn tegenstander een blunder zou maken. Tot ieders grote verbazing gebeurde dat ook. Mijn opponent beantwoordde een onschuldig schaak met het op één lijn stellen van de koning en de dame; na een simpel maar doeltreffend schaakje (met damewinst als gevolg) gaf mijn tegenstander dan ook op. Een hele opluchting, maar echt verdiend voelt mijn overwinning niet.”

En toen was het 3-0.

Michiel zorgde op de volgende wijze voor het volgende punt:

4-0

Tsjisang zorgde vrij snel daarna aan bord 2 voor 5-0.
Elwin vat zijn partij in 2 zinnen samen: “Gezond uit de opening gekomen met druk op de vijandelijke stelling. Daardoor in het late middenspel een pion meegesnoept. De winstkansen in het eindspel daarna vakkundig om zeep geholpen waardoor er niets anders op zat dan de partij remise te geven.”
5,5 – 0,5
Ook Mathijs had een duidelijke plus, maar wilde het kampioenschap niet in de waagschaal leggen en bood remise aan, wat met enige verbazing en grote gretigheid werd aanvaard.
6-1

Alleen ik was toen nog bezig. Op dat moment had ik een stevige plus en net voordat de vlag van mijn tegenstander viel, stond zijn koning mat. Ziehier het sluitstuk:

Het scoringsgeweld van UVS had grote invloed op Wageningen. In aanwezigheid van vele Wageningse hoogwaardigheidsbekleders gingen ze volledig onderuit tegen het al gedegradeerde Zevenaar. Met stille trom vertrokken ze huiswaarts.

Einduitslag: 7-1 en kampioen!! Een grote beker kan bij de andere trofeeën gezet worden.
Het kampioenschap is groots gevierd in de tuin/het huis van Klaus afgelopen zondag. Als verjaardagscadeau voor Klaus mocht hij het onderlinge toernooitje met overmacht winnen. Volgend seizoen UVS 3 in de 1e klasse OSBO!