UVS4 verliest bij Bennekom

Een weinig verhullende kop, die exact de lading dekt: UVS4 verliest van Bennekom 2. Het was overigens geen afstraffing, maar gewoon een afgetekend verlies: 5-3. Na de overwinningen in de vorige wedstrijden waren we ons zoetjes aan illusies gaan maken –  wat nou als het vierde zou promoveren en het derde niet?? – het bleef bij gedachtestreepjes: vier uur schaken later wisten we beter.

Op maandag 14 januari wij dus naar Bennekom gereden, waar we in een karakteristieke hal met onooglijk gordijn en een afzichtelijk kunstwerk aan de muur, voorstellende twee schakers, werden ontvangen. Om de stemming erin te brengen had Jamshedy zijn digitale camera meegebracht, waarvan u bijgaand het resultaat kunt bewonderen.

Maar on topic: De wedstrijd dus. Halverwege de avond leek alles best goed te gaan, we hadden allemaal wel redelijk speelbare stellingen op het bord gekregen en ik had dus goede hoop. Het was alles of niets vandaag: Er werd alleen gewonnen of verloren. Winnen, dat deden er drie: Jamshedy (1) zeer terecht, die man is in goede vorm de laatste tijd! Daarnaast Onno (3), die zei dat het er lang niet zo uit had gezien maar hij liet zich toch weer van zijn taaie kant zien, en Bert-Jan (7) die een gelukje had, omdat zijn tegenstander al zijn voordeel weggaf. Heerlijk, onverdiend winnen, merkte hij achteraf op.
Wim Krabbendam (2) had eigenlijk keelontsteking, maar had zich als UVS-hooligan toch in de auto gehesen. Naar verluidt is hij nog steeds ziek. Zijn conditie vertaalde zich jammer genoeg naar het bord, want hij kwam er niet aan te pas. Frans van den Hooven (4) stond een stuk voor, maar liet zich toch verschalken- jammer. Ook Ruud (5) keek steeds moeilijk, en dat was gezien de stelling op het bord ook terecht. Ook Harrie Berkers (8) invaller voor Marcel V., offerde een kwaliteit, maar kreeg niet genoeg spel daarvoor. Conclusie: Als teamleider kwam mij de nobele taak toe geen remise aan te nemen, maar uit een dichtgeschoven stelling spel te peuren. Dat deed ik dan vervolgens weer zo onbeholpen, dat ik de boot in ging- pijnlijk, want daardoor kwamen we uit op 5-3.

Toch was de thuisreis niet al te deprimerend. Bennekom 2 was een maatje te groot voor ons, en we staan weer op onze plek: in de middenmoot.


(foto: BSV)

Share

Geef een reactie