UVS 3 wint niet

Na de eerste 3 matches met weinig gelukkige winstpartijen gewonnen te hebben, ging er afgelopen maandag iets volledig mis. Het is altijd een samenloop van omstandigheden waardoor een match tegen een op papier zwakkere tegenstander verloren gaat. Elke wedstrijd zijn er wel een paar partijen waarbij je achteraf moet bekennen dat het niet liep. Dat is niet erg als het daarbij blijft. Maar tegen de Kasteelheren uit Wijchen leek het bij vele partijen niet te lopen.
Bij de 3 partijen die verloren gingen, werden de remisevoorstellen door onze spelers afgeslagen. Ook dat is niet erg, als je dan maar laat zien dat de weigering terecht is. Het is niet logisch aan te nemen dat alle Kasteelspelers toevallig remise aanboden. Je kunt er van uit gaan dat hier sprake is geweest van “afgesproken werk”. Ongeveer bij iedere zet die ik deed, kwam er wel iemand vragen of hij het remiseaanbod mocht aannemen. In feite mag iedereen een remiseaanbod aannemen als de (achter)stand niet 3 – 4 is. Bij een weigering moet er ook nog een reële kans zijn dat er gewonnen kan worden.
Na afloop bestond er de indruk dat de Wijchenaren, die in een soort fantasie opstelling speelden, voor ieder resultaat vochten als leeuwen, terwijl de UVS-ers zich meer bezig hielden met het parkeerbeleid van de gemeente en met enige regelmaat een zet deden, om dan weer snel het gesprek over de parkeerproblemen op te pakken. Het was wel gezellig. Die gezelligheid is verschrikkelijk belangrijk. Maar ik heb de indruk dat het nu toch een beetje doorgeslagen is. Ook bij de gezelligste vereniging van Nijmegen zijn er momenten dat er serieus gewerkt moet worden! Dan toch maar iets over de wedstrijd:

Erik aan b7 was de eerste die met enige remiseaanbiedingen te maken kreeg en was ook de eerste die een 0 mocht noteren. Erik schrijft hier zelf over: “Na een relatief eenvoudige opening leek mijn partij op een snelle remise af te stormen. Binnen het uur werd mij dan ook tweemaal remise aangeboden. Beide malen weigerde ik met de hoop (en volle overtuiging) dat ik mijn iets betere pionnenstructuur misschien wel kon uitbuiten, en zo niet de partij in ieder geval remise kon houden. Helaas werd deze gedachte me fataal. Door tijdgebrek en algemeen geklungel maak ik fouten waardoor mijn stelling van ‘moeilijk maar gewonnen’ naar ‘moeilijk maar remise’ eindigde bij ‘hopeloos en verloren’. Verliezen an sich is al erg genoeg, maar na twee keer remise aangeboden te hebben gekregen al helemaal ergerlijk.”

Ondertussen ontsnapte Bart aan b8 aan een gewone 0. Met 2 pionnen achterstand leek er geen houden meer aan. Maar Bart voerde een van zijn bekende Houdini-acts op en meldde met een grote smile: remise. Er was nog niets aan de hand. Michiel en Tsjisang stonden duidelijk beter en bij de andere borden leek het ook niet echt slecht te gaan. Michiel op b3 was de eerste die na ongeveer 3 uur spelen een winst meldde. 1½ – 1½. Tsjisang aan b1 had zijn overwicht ondertussen zover uitgebreid dat de winst hier duidelijk was. 2½ – 1½. Andreas aan b2 had de nodige moeite om zijn tegenstander zijn wil op te leggen. Hij berustte uiteindelijk in remise en zegt daar zelf over:

Gegen die Hollaendische Eroeffnung durfte ich praktisch noch nie antreten. Deshalb habe ich es nicht geschafft, etwas brauchbares aus der ersten Phase herauszuholen. Im Gegenteil, ich stand zu Beginn des Mittelspiels eher schlechter. Mit taktischem Vorwaertsspiel ist es mir
aber gelungen, meinen Gegner zu zumindest einer kleinen Ungenauigkeit zu verleiten. Das Spiel war dann wieder ausgeglichen und remis das korrekte Resultat.

Hierdoor was de stand 3 – 2 geworden. De 3 overige partijen stonden toen minstens gelijk. Elwin aan b4 had een pionnetje meer en het zag er naar uit dat een half punt zeker was. Maar het liep anders af. Elwin zelf over parkeren en schaken:

Na in het marshall gambiet een extra pion te hebben verkregen en deze weer terug te geven voor een actievere stelling. Deze keer het remiseaanbod van de tegenstander afgeslagen omdat de overige wedstrijden nog geen duidelijk voordeel voor de onzen aangaf. Dit was nog niet veranderd toen ik weer terug de zaal in kwam na de extra tijdsbijdrage benodigd bij de parkeerautomaat (nb. 3 min later en een bon was zeker geweest). In de afwikkeling van mijn partij naar een dame toren eindspel met druk op de vijandelijke stelling verschafte ik uiteindelijk in tijdnood de tegenstander de laatste kans mij te matten. Hetgeen dankbaar werd aangegrepen en door mij pas werd onderkend toen het te laat was. De wedstrijd afsluiten door een mat in 1 te overzien maakte het drama wel compleet. 3 – 3.

In mijn partij aan b5 had ik zelf direct na de opening de indruk dat ik met zwart een duidelijk voordeel had behaald. Mijn tegenstander was later echter overtuigd dat er op dat moment geen sprake was van een betere stelling voor zwart. Hij werd daarin gesteund door niet de minste “schaker” n.l. mijn goede vriend Fritz. In de loop van de partij toonde de witspeler aan dat er ook zeker kansen voor hem waren. Het wisselde van gelijk plus naar gelijk min. De uiteindelijke remise was een goede afspiegeling van de wedstrijd. 3½ – 3½.

Alleen Klaus was toen nog bezig. Het zag er na bijna 4 uur spelen remiseachtig uit. Voor en tijdens de partij had Klaus zich zorgen gemaakt over het gemeentelijk parkeerbeleid. Hij had zich laten brengen, waardoor het parkeren opgelost was, maar tijdens de partij werd het steeds duidelijker dat er geen bus meer hem naar huis zou kunnen rijden. Hij brak zichtbaar zijn hoofd over “waar te slapen deze nacht” en “hoe bezorg ik UVS de winst”. Zelf zegt Klaus over zijn partij:

Met gewoon Kh3-Kh2-Kh3-Kh2  enz. zou waarschijnlijk remise niet meer te ontwijken zijn geweest, maar ik vreesde echter allerlei dingen onnodig. Hoe het kwam weet ik niet, maar na bijgaande stelling maakte ik allerlei fouten, zodat Rob Duyn een winnende stelling kreeg. Mijn gedachte dat hij door de vlag zou gaan, klopte ook niet. De tijd van Rob Duyn schoot door de 10 seconden-regeling niet op! Daar heb ik wel iets van geleerd: voorsprong in tijd heeft tegenwoordig minder betekenis. Rob Duyn won dus.

En dat betekende UVS 3 – Het Kasteel 2  3½ – 4½.

Captain.