UVS 1 kampioen!

De stand in onze poule was na ronde acht vrij uitzonderlijk: in matchpunten en bordpunten stonden we gelijk aan medekoploper Souburg. Omdat wij de onderlinge wedstrijd hadden gewonnen, was het voor UVS 1 voldoende om te winnen en minimaal evenveel bordpunten te scoren als Souburg. Maar ja, wat heb je eigenlijk aan die informatie? We moesten er gewoon van uitgaan om zo dik mogelijk te winnen van Spijkenisse 2, onze tegenstanders in de laatste ronde. Op papier leek dat een eitje als je alleen naar de ratings kijkt: gemiddeld hadden we 200 ELO-punten meer per bord! Maar als je kijkt naar de prestaties eerder dit seizoen, zie je snel in dat dat een heel vertekend beeld geeft. Het jeugdige team van Spijkenisse deed niet zo veel onder voor ons als je naar TPR’s kijkt.

Geen wonder dat een aantal van ons behoorlijk zenuwachtig was voor de wedstrijd. Dat gold zeker voor Dennis Arts die op bord 1 met zwart al na een zet of vijf al weer ‘out of book‘ was en snel naar de slachtbank gedreven leek te worden. Gelukkig wist hij nog een speelbare stelling over te houden en kon doorschuiven. Bij Ruud van de Plassche zag ik de bui ook alweer hangen toen zijn 1.e4 beantwoord werd met 1… e6. Ai, niet weer een Fransoos, waar Ruud zich vorige wedstrijd zo in verslikt had! Gelukkig bleek Ruud zich goed voorbereid te hebben en speelde hij dit keer een ander systeem.

Na anderhalf uur spelen kwam er wat meer tekening in de wedstrijd en eigenlijk leek alles wel goed te gaan. Luuk Peters kon meteen na de opening een fout van zijn tegenstander afstraffen en won materiaal. Met zijn dame en twee lopers tegen twee torens en een loper kon hij het ook nog snel uitmaken en scoorde het eerste punt. Ruud mocht even later combineren en won net na drie uur.
Arie van den Hurk leek het net na de opening moeilijk te krijgen. Zijn tegenstander offerde een kwaliteit en hakte een flink gat in de koningstelling van Arie. Die kon echter door de kwaliteit terug te geven de ergste dreigingen afwenden en leek de stelling goed onder controle te hebben. Even later leek mij de stelling compleet gewonnen voor de goeden. Arie wist echter op een of andere manier net de enige afwikkeling te vinden die meteen verloor! Een enorme tegenvaller voor Arie, maar ook voor een mogelijke hoge score in de wedstrijd.

Bij mijzelf was het ook niet helemaal goed gegaan op bord 7. De opening verliep best aardig, maar ik koos niet het allerbeste plan. Op een gegeven moment dacht ik dat ik niet veel anders had dan het offeren van een kwaliteit met kansen op aardig spel. De aanval die ik kreeg had alleen een klein nadeeltje, er klopte helemaal niets van. Mijn tegenstander kon geforceerd dames ruilen en ik belandde in een compleet kansloos eindspel. Toch wist ik nog aardig wat kansjes op remise te creëren, maar mijn tegenstander deed het net niet onhandig genoeg.
Intussen hadden gelukkig wel Anton van Rijn (op bord 2) en Joost Retera (bord 3) hun plicht gedaan en gewonnen. Allebei speelden ze een goede partij, hoewel het bij Anton er zo ingewikkeld uitzag, dat ik niet kon zien of zijn tegenstander ergens wat gemist had. In ieder geval prettig dat we met 4-2 voor stonden (ik verloor ook enige tijd na de tijdcontrole), maar een grote uitslag zat er niet meer in dus.

Alleen Dennis en Pim Haselager waren nog bezig. Bij Dennis zou het nooit meer kunnen worden dan remise. En Pim leek zijn mooie stelling van vlak voor tijdnood toch wat geweld te hebben aangedaan en daar leek het ook niet meer dan een half puntje op te gaan leveren. Zie hieronder het einde van die partijen:

Uitslag werd dus 5-3, maar zou het genoeg zijn om Souburg voor te blijven? Omdat we niet zeker wisten hoe laat ze in Zeeland begonnen waren, besloten we een telefoontje uit te stellen tot na 19.00 uur, hoewel sommigen van ons team dat uitstel emotioneel bijna niet trokken. Om 19.04 uur belde ik uiteindelijk de teamleider van onze concurrent en die vertelde me doodleuk dat ze met 7-1 gewonnen hadden! Maar dat bleek gelukkig voor ons een grapje te zijn, in werkelijkheid hadden ze gelijk gespeeld tegen Bergen op Zoom en dat betekende dus dat UVS 1 kampioen was geworden!

Het behalen van de titel werd gevierd bij Spijshuis Uylenspieghel

Share

3 reacties

  1. Luukmaestro schreef:

    At last, kampioen! Fout van mijn tegenstander werd trouwens pas later gemaakt dan ik dacht, zat nog gewoon een gezonde variant in. Maar dat mag de pret niet drukken! De variant die hij speelde was de zetherhaalvariant die je (Pepijn) noemde…

  2. Luukmaestro schreef:

    En een ode aan alle invallers, die hebben allemaal belangrijke punten gepakt!

  3. Lars Kurstjens schreef:

    Gefeliciteerd heren! Zeer goed gedaan!

Geef een reactie