Zinderende ontknoping in Dordrecht – UVS1

Op volledige sterkte vertrokken we afgelopen zaterdag naar Dordrecht om de strijd aan te gaan met de belangrijkste concurrent voor de titel. Als we de wedstrijd zouden winnen, was de titel bijna niet meer te ontgaan, een gelijk spel was OK, maar dan kon Souburg nog wel eens langszij komen. Kortom er stond veel op het spel.
We hadden gekozen voor een ietwat tactische opstelling deze keer, die niet zozeer met speelsterkte als meer met de openingsvoorbereiding en vorm te maken had. Het leek van het begin af aan echter niet zo te lopen: al snel stonden Ruud van de Plassche (op bord 7 met wit), Luuk Peters (op bord 4 met zwart) en Dennis Arts (op twee met zwart) niet zo goed. Daartegenover konden we nog niet heel veel positiefs melden. Ikzelf (bord 6 , zwart) leek al wel aardig te staan na de opening, maar die stelling was zo gecompliceerd dat ik er nog niet heel van durfde zeggen. Anton van Rijn (bord 3, wit) en Joost Retera (bord 5, wit) hadden echter wel stellingen gekregen die vooruitzichten boden en misschien belangrijker, stellingen die hun wel toevertrouwd zijn.
Pim Haselager mocht op ’t bord 1 opnemen tegen Lukas van der Linden en stond zeker niet minder. Arie van de Hurk , tenslotte, speelde op bord 8. Zijn tegenstander speelde niet te ambiteus, maar gaf ook weinig kansen op tegenspel. Hier viel de eerste uitslag: een correcte remise. Luuk was tegen een huisvlijtvariantje opgelopen en verslikte zich behoorlijk. Zijn tegenstander beukte met een stukoffer aardig door Luuks stelling heen en dat was de eerste nul voor ons.
Bij Dennis leek het, ondanks de degelijke voorbereiding, ook snel mis te gaan. Zijn tegenstander twijfelde lang over een voor de hand liggend kwaliteitsoffer, maar voerde dat toch uit. In het vervolg koos die gelukkig niet voor de beste voortzetting en kon Dennis zelfs met een kwaliteit tegen een pion voor, eruit komen. De stelling bleek echter geen reële winstkansen te bieden en werd ook remise gegeven. Ruud verslikte zich ook in de opening en zijn tegenstander maakte goed gebruik van zijn kansen, won een pion en gaf Ruud het nakijken. Het stond dus inmiddels 3 – 1 voor Dordrecht!
Vlak voor tijdnood werd die stand gelukkig weer gelijk getrokken door goede overwinningen van Joost en Anton. Pim leek ook niet slecht te staan en zou goed kansen hebben op meer dan een half punt als hij de tijdcontrole zou halen. Bij mij was het wat chaotisch, maar ik had minstens remise op zet 41. Pim speelde helaas wat teveel zetten en verblunderde zijn stelling net na de veertigste zet. Toen was het duidelijk: ik moest mijn partij winnen!

Hieronder de videoanalyse van die partij, ik pak ’t wat eerder op, op zet 16.

[vimeo width=”480″ height=”480″]http://vimeo.com/39574793[/vimeo]

Zo ontsnapten we toch nog met een gelijk spel. Souburg kwam inderdaad langszij in de stand en we staan ook nog eens gelijk in bordpunten! Dat belooft een ongelooflijk spannende laatste ronde te worden. Wij worden kampioen als we winnen van Spijkenisse met minstens zoveel bordpunten als Souburg tegen Bergen op Zoom scoort.