Goed begin van 2012: UVS1 wint van Bergen op Zoom
De vijfde ronde bracht ons team de wedstrijd tegen Bergen op Zoom. Niet echt een concurrent in de poule en des te meer reden om te streven naar een ruime overwinning. We stonden immers wel gedeeld eerste op matchpunten, maar op bordpunten gaat Dordrecht, onze belangrijkste rivaal voor de titel, aan de leiding. Dordrecht had met maar liefst 6½-1½ gewonnen van Bergen op Zoom, dus de lat lag hoog voor ons.
Ruud van de Plassche was gelukkig weer van de partij en speelde aan bord 7 met zwart. Hij kreeg een vrij tamme Weense opening tegen en liet in het begin al zijn mooie zwartveldige loper ruilen, waarna hij niet zoveel vooruitzichten op voordeel meer had. Het werd na ruim 2½ uur remise.
De volgende die klaar was, was Pim Haselager, die op bord 3 speelde. De opening verliep voorspoedig en Pim’s tegenstander verbruikte ook veel tijd. Ik zat hier toch eigenlijk wel op een overwinning te rekenen, maar dat liep even wat anders. Pim liet een beetje onnodig de pionnenopmars f5 toe en moest toen een beetje gaan oppassen. Ondanks behoorlijke tijdsdruk speelde zijn tegenstander vervolgens sterk door en Pim ging ergens nog flink de fout in en stond denk ik compleet verloren. Hoe hij er precies nog remise uit wist te slepen is me een beetje ontgaan.
Op bord 1 speelde Joost Retera met zwart een erg overtuigende partij. Na 1.e4 c6 begon de witspeler maar liefst een half uur na te denken. Achteraf bleek waarom: hij speelde zelf altijd Caro Kann en kon niet zo snel kiezen welk systeem hij tegen zijn eigen opening zou gaan spelen. Uiteindelijk koos hij een variant, die Joost ook in de wedstrijd tegen De Willige Dame op het bord had gekregen. Hij kende de variant inmiddels weer een stuk beter en kwam snel in het voordeel. Voor de oppervlakkige kijker van de zijlijn leek het nog niet op groot voordeel, maar Joost liet in de analyse ziet dat het al vrij snel een hopeloze zaak was voor wit. Een leerzaam potje!
De volgende die een vol punt mocht bijschrijven was ik zelf. Een vrij complexe partij, waarin ik wel de hele tijd minstens gelijk stond, maar het blijkt in de analyse nogal eens heen en weer te zijn gegaan van duidelijk gewonnen tot remise bij goede verdediging. Onderaan zal ik een video-analyse plaatsen.
Anton van Rijn won gelukkig ook weer eens! Op bord twee was hij met wit met een minuscuul klein voordeeltje uit de opening gekomen en was ie eigenlijk niet zo optimistisch op een positief resultaat. Gelukkig deed zijn tegenstander een paar ongelukkige zetten en dat kostte hem een pion. Ondanks tijdnood wist Anton dat voordeeltje effectief in een vol punt om te zetten door een sterke koningsaanval met de zware stukken.
Op bord 5 had Luuk Peters een zware middag. Vanuit de opening met zwart niets bereikt, hooguit een wat passieve stelling. Niet dat wit echt aandrong, maar die kreeg toch een wel erg goed eindspel op het bord. Nou ja, eindspel, er stonden nog wel erg veel pionnen en stukken op het bord. We kunnen weer beter van een NQE spreken (‘Not Quite an Endgame’). Met nog 30 seconden op de klok claimde Luuk remise met als reden dat er voor de derde keer dezelfde stelling op het bord was verschenen. Zijn tegenstander reageerde een beetje verbaasd, want hij had tussendoor wel verschillende zetten gespeeld. Dat maak echter niet uit en de claim van Luuk bleek terecht. De remiseclaim was volgens Luuk zijn enige goede ingeving tijdens de hele partij geweest.
Op bord vier ontstond er ook een tijdnoodduel, een beetje gewoontegetrouw bij Arie van den Hurk. Die stond de hele partij wel iets beter, was mijn indruk, maar in de slotfase en met de tijdnood, wist zijn tegenstander Arie te trucen. Gelukkig. niet zo erg dat we voor verlies moesten vrezen, want Arie vond de enige verdediging. De speler van Bergen op Zoom zag het blijkbaar niet zitten om nog een winstpoging te ondernemen en bood op de 39ste zet remise aan.
Hieronder de laatste fase van de partij in een video van Jan van de Westelaken.
[vimeo]http://vimeo.com/34733781[/vimeo]
Alleen Dennis Arts was na de tijdcontrole nog bezig om te kijken of hij zijn stelling nog kon winnen. We hadden al wel gewonnen, maar de bordpunten zijn natuurlijk ook belangrijk (en niet te vergeten de ambitie van Dennis zelf). Uiteindelijk moest Dennis zich neerleggen bij het halve punt.
De eindstand werd daarmee 5½-2½ voor ons. Concurrent Dordrecht heeft echter weer eens dik gewonnen (met 6-2 tegen Charlois Europoort) en loopt op bordpunten iets verder uit. De onderlinge wedstrijd in ronde 8 zal de beslissing om het kampioenschap wel gaan brengen.
Ten slot nog de video-analyse van mijn partij
[vimeo]http://vimeo.com/34737581[/vimeo]
“en Pim ging ergens nog flink de fout in en stond denk ik compleet verloren. Hoe hij er precies nog remise uit wist te slepen is me een beetje ontgaan.”
Mij ook Pepijn. En mijn tegenstander. En zijn teamgenoten (“maar laat nou eens zien waarom dit toch nog remise is geworden? ……. Huh?”). Net als de vorige partij ergens in Zeeland trouwens (die je overigens, net als mijn eerste ‘ouderwetse winst’ te positief beschreven hebt. Dank).
Joost was ook nog heel aardig na afloop, maar het lijkt natuurlijk helemaal nergens meer op. Ik gruwel nog van mijn partijen tegen hem en Anton verleden jaar. Afzichtelijk. En dan de herinnering aan wat Dennis zei na afloop van de slotwedstrijd verleden jaar, toen ik inderdaad wat hysterisch tegen beter weten in probeerde dan maar een keer een ‘echte partij’ te spelen (terwijl ik juist een enorme hekel heb aan dat soort wanstaltig geoffer): “Waarom hou je er niet gewoon mee op?”
Heldere jongen, die Dennis. Over anderen.
Maar ja, Maarten met een kruk die hij eigenlijk niet nodig heeft. Arie die in opperste tijdnood met een kwal minder nog echt even over een remise aanbod wil nadenken (doe jij eerst maar even een zet, cool!). Je ziet in dat filmpje dat zijn tegenstander ook echt helemaal stukgespeeld is door zoveel koelbloedigheid, bijna wanhopig handen opgooiend (terwijl hij veel meer tijd had) en dan Txf3? doet (zo dan! Remise!). Rob die vanuit de onderste rij de principes van het Frans uitvecht. Anton die zichzelf moed in praat. De mysterieuze uitspraken van Tsji na een nederlaag. Ruud van der Plassche die altijd zo goed en verstandig en redelijk is. Spoel. Eugenie. Thomas! Waar was Thomas? De tomatensoep van Simon. Rene die weer mee gaat doen.
Dus toch maar liever nog even de volgende partij. Met uiteraard al het gebruikelijke geonnozel.
Pim we love you, we do
Pim we love you, we do!
“Waarom hou je er niet gewoon mee op?” Ja, wat een ‘people skills’ heeft die Dennis toch ;-)