Souburg uit: bloedstollend spannend in hogere zin

Waarom hadden we ook al weer precies gevraagd om eens een keer in een andere poule te spelen dan 3H met de Brabantse en Limburgse clubs die we intussen wel kennen? Die vraag schoot wel even door m’n hoofd toen ik de routeplanner opdracht gaf om een route naar Souburg te berekenen. Even schrikken toen de tocht dik twee uur zou gaan duren, het leek in hogere zin wel een interland.
Maar goed, bijna iedereen kwam toch op tijd aan in dat speellokaal aan het andere eind van de wereld. Bijna iedereen, want het wachten was op Pim Haselager, die op eigen gelegenheid met het openbaar vervoer zou komen. Om 12.15 uur was er nog geen spoor van Pim te ontdekken en we begonnen ons al af te vragen of hij misschien in de veronderstelling was dat we om 13.00 uur zouden beginnen.

Enfin, veel konden we hier niet aan doen, omdat Pim ook een nieuw mobiel nummer bleek te hebben en hij daar ook niet mijn nummer in had opgeslagen. Het vooruitzicht op een reglementaire nul op bord twee baarde me op dat moment nog niet al te veel zorgen, want op de borden leek het allemaal wel redelijk te gaan.
Het was voor UVS1 wel een belangrijke wedstrijd, want Souburg stond gedeeld eerste met ons in de Poule en had de vorige ronde Dordrecht op gelijk spel gehouden, een andere belangrijke concurrent voor de titel.

Uiteindelijk stormde Pim om tien voor één de speelzaal binnen en was dus nog net op tijd om een reglementaire nul te vermijden. De reden voor zijn late verschijning lag in het missen van een aansluiting en een in hogere zin volkomen onnavolgbaar traject van stoptreintjes, boemeltjes en min of meer geconfisqueerde auto’s…

Naast mij had Ruud van der Spoel met wit op bord zeven toch iets gemaakt van zijn in hogere zin mislukte opening. Het stond volkomen gelijk, maar zijn tegenstander gaf volkomen onnodig een pion weg. Dat zag er wel gewonnen uit op wat langere termijn. Terwijl ik in een bovenzaaltje mijn partij zat te analyseren, kwam Ruud onverwacht snel binnenlopen met zijn tegenstander, die blijkbaar vrij snel de handdoek had gegooid. Goede invalbeurt van Ruud dus!

En een paar minuten later meldde ook Pim (bord twee, zwart) zich boven. Met een remise in de pocket. Dat was meevaller, want Pim had wel een beetje wild gespeeld, een pion geofferd of weggegeven, kreeg een fraai paard op d3,  maar stond in hogere zin de hele tijd een stuk minder. Uiteindelijk kreeg hij een toreneindspel met twee pionnen minder op het bord, dat zijn tegenstander niet helemaal handig speelde en toen was Pim’s actievere koning goed genoeg om de remise binnen te halen.

"Volwassen" spel van Dennis

De tijdcontrole was nergens een echt probleem, alleen bij Anton werden er traditiegetrouw nog een aantal zetten in de laatste minuut afgewerkt. Dennis Arts hadden we op bord één gepositioneerd met de opdracht de sterke René Tiggelman het zo lastig mogelijk te maken. Dat ging heel goed. Een tikkeltje beter uit de opening komen, maar niet echt overhaasten. Die Tiggelman gaf aardig weerwerk en stond in het middenspel niet echt minder.
Er werd afgewikkeld naar een eindspel. Dat bleek toch iets lastiger voor Dennis, maar was in hogere zin wel remise. Beiden hadden een toren, loper en een aantal pionnen, maar Dennis had één wat zwakkere broeder daaronder.
Nauwkeurig spel en een grappige afwikkeling op het einde haalden het halve punt binnen. “Volwassen gespeeld”, volgens Pim.

Nog vier partijen waren dus nog bezig na 16.00 uur in het zaaltje waar het na een koude start intussen stomend warm was geworden. Maarten van Rooij stond een stuk tegen twee pionnen voor, maar dat was niet zo eenvoudig te winnen, als het al gewonnen was. In hogere zin maakt dat bij Maarten helemaal niets uit, de partij wordt meestal beslist door heel andere zaken.

Zet de partij nu weer even terug op de stelling na 52.Kh4. Het zal nog lang door Maartens hoofd spoken (en anders herinneren andere hem er wel even aan) waarom hij hier niet op 52… Kf5 53.Txb5+ Kxf4 54.Tb4+ Kf3 inging. Dat lijkt toch in hogere zin gewonnen, wit moet de toren geven om niet mat in één te gaan. 54.Kh3 Pg5+ 55.Kh2 Pf3+ 56.Kh3 Tg3# is ook niet onaardig.

Anton van Rijn speelde op bord drie met wit en leek de hele tijd wat beter te staan. Zijn tegenstander verraste hem echter volkomen met een stukoffer, waarna de stelling bijzonder chaotisch werd. Tijdens onze maaltijd bij de Griek kwamen we ook niet helemaal uit de stelling. Duidelijk werd wel dat Anton een goede verdediging miste en uiteindelijk in een in hogere zin verloren eindspel belande rond de 40ste zet. Zijn tegenstander kon afwikkelen naar een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen en dat was natuurlijk niet al te moeilijk te winnen.

Nu moest het winnende punt dus bij Joost Retera gescoord gaan worden. Die maakte het zijn tegenstander gelukkig lastig genoeg. Vanuit een stelling die in hogere zin remise moet zijn, drukte Joost lekker door en bereikte op een gegeven een gewonnen stelling.

Eind goed al goed. We wonnen dus met 4½-3½ en staan nog steeds gedeeld eerste in de poule. Dordrecht heeft wel iets feller uitgehaald, won met 6½-1½ en staat op bordpunten nu wel iets voor. Dordrecht komen we echter nog tegen in ronde acht, dus we hebben alles nog steeds in eigen hand!

PS overal waar in hogere zin staat, kan naar believe in mijn beleving gelezen worden.