Dat is niet onze wedstrijd, vriend!

Een week geleden beloofden de weersvoorspellingen fantastisch weer op de speeldag van de KNSB-competitie. En dan een wedstrijd te moeten spelen in Boxtel, terwijl er helemaal niets meer op het spel staat in de competitie is dan niet een heel aanlokkelijk gebeuren. Kon daar niet iets aan gedaan worden?

Even zoeken op internet leverde een interessante mogelijkheid op: de site Chessplayers-Stand-In.com. Voor een luttel bedrag nemen goedgelijkende acteurs de honneurs waar en ze kunnen ook nog je speelstijl aardig kopiëren. De illusie wordt daardoor nog eens extra versterkt. Dat klinkt toch bijna te mooi om waar te zijn!
Inderdaad bleken er een paar problemen te zijn. Erik van Heeswijk en Luuk Peters bleken namelijk hun stand-ins al ingeschakeld te hebben via een andere site van hetzelfde bureau (www.schoonfamilie-verplichtingen-vervangers.nl) en waren dus niet meer voorradig. Maar met de stand-ins voor Harold Bekkering en Michiel de Kruyf bleken we toch een aardig geloofwaardig vervangend team voor UVS1 op te kunnen stellen. Oordeel zelf maar aan de hand van onderstaande foto’s. En het mooie is dat ze ook nog voldoende tekst aanleverden voor het verdere verslag!

De ‘Pim Haselager’ verraste ons trouwens met de mededeling, dat hij al het hele seizoen voor Pim inviel! Wat meteen een verklaring geeft voor de enigszins teleurstellende resultaten van dit seizoen. In deze wedstrijd viel de acteur echter al snel uit zijn rol, misschien was het script voor Maarten van Rooij per ongeluk op zijn stapeltje terechtgekomen.

Die eer was weggelegd voor ‘Joost Retera’. Ook diens speelstijl werd uiterst secuur nagebootst, maar in tijdnood wist de Boxtelse speler de stelling van ‘Joost’ binnen te dringen en het af te maken. Bij ‘Anton van Rijn’ op bord 1 (die overigens ook erg goed leek, al kun je dat op bovenstaande foto’s niet zo goed zien, misschien) ging het even later ook mis. Huub van Dongen speelde de Dame-Indische opening net wat beter en de stand-in miste natuurlijk de finesse van een echte Anton om er dan nog ongeschonden door heen te komen.
‘Arie van den Hurk’ leek vanuit de opening overspeeld te worden, verloor een pion en een nul leek niet ver weg. Ik vermoed dat zijn tegenstander misschien ook wel een invaller/collega was, want op een of andere manier wisten ze er op overtuigende wijze remise van te maken.

Toen stond het dus al 3½-½ voor de ploeg uit Boxtel. De invaller voor Dennis was een ware grapjas. Speelde al een hoogste dubieuze opening (maar dat was nog redelijk rol-vast) en liet zich daarna beofferen. Zag er in eerste instantie allemaal erg overtuigend uit, maar ‘Dennis’ verdedigde zich redelijk en kreeg zelfs winstkansen. Gelukkig werden die weer verprutst en bleef er een remise-eindspel over. Want anders had ik nog de bonus moeten uitkeren: bij een winstpartij zouden onze stand-ins namelijk hun gage verdubbeld zien!
Overigens leefden die zich wel erg in in hun rol, want ‘Joost’ beet ‘Dennis’ nu toe dat ie met die remise een half matchpunt had weggeven. De overtuiging in die woedende uitbrander zat ‘m natuurlijk eerder in het mislopen van de eerder genoemde bonus.

De twee invaller-invallers ‘Harold’ en ‘Michiel’ scoorden nullen, zoals het verwacht mag worden van invallers. Als die opeens gaan winnen, wordt het spel natuurlijk snel doorzien. ‘Harold’ moest daarvoor met pijn in zijn hart echter wel de bonus laten schieten door een opgelegde winstkans aan zich voorbij te laten gaan.
Bij ‘Michiel’ zat die bonus er sowieso niet in. Al in de opening gooide die twee varianten door elkaar en kreeg een vreselijk gat op d6. Uiteindelijk kostte dat een kwaliteit en niet veel later de partij.

Het beste te beoordelen voor mij was natuurlijk de partij die in mijn naam gespeeld werd. Dat ging heel aardig en ‘ik’ kwam zelfs gewonnen te staan. Helaas wist mijn invaller waarschijnlijk niet dat er na de 40e zet gewoon doorgespeeld moet worden tot mat en dat er geen arbitrage plaats vindt. In dat geval was de voorsprong van twee pionnen natuurlijk genoeg geweest voor een vol punt. Maar goed, hieronder hoe dat verder verliep.

Ook een nul dus en geen bonus voor onze invallers, die toch een uitstekende (acteer)prestatie te berde gaven.

Eindstand 7-1 voor onze vrienden uit Boxtel, wij zaten intussen lekker op het terras, zullen we maar zeggen.