Zoeken naar Rob Schoppema

Op een besneeuwde zondag spoedde ik me schuifelend door de stad, op zoek naar de enige man die het vijfde uit de brand zou kunnen helpen voor onze wedstrijd tegen OPC- Het ging hier om de bekerfinalist, het meest markante lid van onze vereniging, Bob Dylanfan en ex-hippie Rob Schoppema, waarvan geen telefoonnummer of email beschikbaar was.  Vandaar mijn wandeling in de richting van zijn huis, waar ik in kennis werd gesteld van zijn door mij al verwachte afwezigheid. Rob bleek uiteindelijk de rookkamer van een activiteitencentrum blauw te zetten, onderwijl vrolijk converserend over joost-mag-weten-wat; het gespreksonderwerp is bij Rob soms wat onvoorspelbaar. Het duurde even voor hij door had waar ik voor kwam, maar andermaal bleek dat ons cluppie toch echt Uit Vrienden Samengesteld is: Rob voelde zich vereerd om aan het 3e bord Wim van den Broek te vervangen.

Hij wist toen nog niet dat hij daags daarna de eer van het vijfde zou redden, dat aan een dramatische match bezig was. Ondergetekende was aan bord 2 een van de ergste baggerpartijen aan het spelen van het seizoen, een partij die zo onanalyseerbaar slecht was dat ik hem nog niet in de computer heb durven doen. Wonder boven wonder deed ik nog lang mee tot mijn tegenstander een pionneke naar voren schoof waardoor twee stukken in stonden- niet meer aan denken. Aan het 5e bord had Jaap een stuk minder, wat leidde tot een afgetekende nederlaag.

Schoppema maakte aan het 3e wel remise, wat ik hem eerst verbood (je moet wel durven als onderpresterende teamleider)  maar waar hij uiteindelijk van beweerde er blij mee te zijn. Zijn hoest was die avond zo vervaarlijk dat ik blij was dat hij het einde van de partij levend had gehaald. Rob Lubbers liep daarna door zijn vlag heen aan het 4e bord,  dus er waren toen nog twee partijen over.

Onno Marres speelde een prima partij aan het 1e bord, en belandde in een eindspel met een pion meer. Het was wel een dubbelpion, en een hoogst ingewikkelde stelling waarin zijn tegenstander ook dame kon halen. Onno koos er dapper voor vol voor de winst te gaan, waardoor hij uiteindelijk de remise liet lopen en een nul aantekende. Waarmee we alleen het 6e nog over hadden, waar Tobi een goeie Siciliaan aan zat te spelen, die wel een beetje vastzat.  Dat loste Tobi op door de pion waar zijn voordeel op gebaseerd was weg te geven, maar hij hield toch prima remise. Waarmee UVS5 ook in zijn derde match leeg werd heengezonden, maar met een punt om de eer te redden- met dank aan Rob!

Share

2 reacties

  1. Marcel Verstappen schreef:

    Daar zit wel een filmscript in. Toch de heer Oerlemans maar eens inseinen…Rob als een old kid turbo?!

  2. Justin schreef:

    De titel van dit verslag deed me wel denken aan deze film. :)

Geef een reactie