UVS5 geeft gelijkspel uit handen bij Elster Toren 2

Het leven van een schaker gaat niet over rozen, maar er was aan de andere kant ook nooit een rozentuin beloofd. Zoveel bleek wel bij onze wedstrijd van afgelopen donderdag tegen De Elster Toren 2. Met goede moed reisden we naar het belendende dorp om daar na een week uitstel alsnog onze competitiewedstrijd tegen hen af te werken.

We gingen prima van start, omdat er zich aan het derde bord bij Wim van den Broek een wat bizarre partij ontwikkelde, waarin hij eerst een stuk achter kwam te staan maar uiteindelijk zijn tegenstander in zijn eigen val liet lopen en hem van het bord veegde.  Tot onze spijt liep Rob Lubbers door zijn vlag heen, waardoor het weer 1-1 stond. Jaap Stork speelde op bord 5 echter een degelijke partij waarin hij beloond werd met een remise, terwijl het bij Tobi van Scheijndel op bord 6 jammer genoeg misliep na een spannende partij, waarin de alwetende Fritz Tobi achteraf zelfs de winst toebedeelde.

Op dat moment stond het dus 2,5-1,5 voor de Elster Toren, en kwam het aan op de zenuwen van de overige spelers. Onno Marres bleek die aan bord 1 onder controle te hebben, hij maakte van een stelling met een doorgebroken pion minder een keurige remise. Ondergetekende wist daarom dat de eventuele 3-3 afhankelijk zou zijn van zijn uitslag.

Het treurige was dat het eigenlijk een hele goede partij was geweest, waarin ik in een versnelde draak op zeker moment mijn tegenstander tot overextensie van zijn centrum  bracht en de zaak aan diggelen had geslagen. Het eindspel ging ik dan ook in met een door hem node geofferd stuk meer. Verslapte aandacht en de tijdnoodfase deed  me echter de das om, waardoor ik de partij helaas uit handen gaf en ons team deemoedig huiswaarts zond met een 4-2 nederlaag. Jaap stelde nog voor dat ik als schuldbewust teamleider het gat tussen Elst en Nijmegen dicht ging lopen, maar dat bleek gelukkig schertsend bedoeld.