UVS 1 breit matig einde aan seizoen

In de laatste ronde stond er voor ons niet veel meer op het spel. Kampioen worden kon niet meer en degraderen ook al lang niet meer. Alleen nog wat persoonlijke resultaten stonden nog op het spel. Anton van Rijn had nog een reëele mogelijkheid om topscoorder te worden van onze klasse. Koploper in dat klassement was Frank van der Put met 7 uit 7 en Anton volgde op derde plek met 6½ uit 8. Doel van onze opstelling was dan ook eigenlijk om Frank af te stoppen en Anton de gelegenheid te geven om dat zelf te doen of in ieder geval te winnen. Die opzet slaagde gedeeltelijk.
Verder ging er een hoop mis…

Nuvema D4 is een zogenaamd talententeam en wordt bemensd door jeugdtalenten uit zowel Nederland als België. Nu was het aandeeld niet zo groot als normaal, omdat het Belgisch jeugdkampioenschap samenviel met de laatste ronde KNSB. Ikzelf speelde tegen de twaalfjarige Lars Vereggen (waarvan ik net op de KNSB-site had gelezen dat ie een fraaie TPR van 2300+ had gescoord in een of ander toernooi) en Philippe Friesen moest het opnemen tegen Joris Gerlach, die nog maar 11 is (maar wel al Brabants kampioen tot en met 12 jaar).
Wij waren allebei zo sportief om te verliezen, maar werden nu ook weer niet van het bord gezet.

Bij Philippe, die bij ons kon invallen, omdat hij zijn plek in het tweede aan Ruud van de Plassche had afgestaan, ging het tactisch mis. Een penning kostte hem een stuk.
Bij mij op bord 6 duurde het wat langer en lag de nederlaag echt helemaal aan mij. In de opening had ik moeiteloos gelijk spel gekregen, maar de stelling dreigde een beetje te vervlakken. Ik koos na lang nadenken een variant die wat meer spel in de stelling zou houden en die ook een positioneel valletje inhield: mijn tegenstander kon een toren en twee pionnen winnen tegen loper en paard, maar de overblijvende stelling zag ik wel zitten. Helaas speelde mijn tegenstander à tempo vervlakkende zetten en even later had ik een vrij dooie stelling over, dacht ik tenminste. Een klein foutje van mijn kant resulteerde in pionverlies en daarna was het verrassend snel bekeken.

Pim Haselager had al eerder remise gespeeld op bord 2. Pim kwam aardig goed uit de opening, maar speelde het net niet helemaal nauwkeurig. De witspeler kon daarna genoeg tegenspel krijgen, dat aan serieuze winstplannen een einde maakte.
Op bord 3 leek Anton van Rijn intussen een aardig goede stelling bereikt te hebben, maar dat werd opeens ook remise. Het meeste voordeel was weggeëbt en misschien had Anton’s tegenstander inmiddels al het betere van het spel. Kans om topscoorder te worden was daarmee vrij klein geworden. Het zou aan Luuk liggen, die op bord één tegen Frank van der Put speelde, die zou moeten winnen.

Goed we stonden inmiddels dik achter en er moesten nog drie partijen gewonnen worden om gelijk te eindigen (eh? hoe kan dat nu zult u zeggen, maar lees door voor de verklaring)

Bij Arie ging dat nog redelijk normaal, zie hier het slot van zijn partij. Wit heeft twee torens en twee pionnen tegen de dame, dat moet natuurlijk voldoende zijn.

Bij Thomas zag het er in het middenspel mooi uit: pion meer en gevaarlijke aanval in een stelling met alleen zware stukken en ongelijke lopers. Eigenlijk had ik verwacht al enige tijd voor de tijdcontrole het volle punt te mogen bijtekenen, maar Thomas’ tegenstandster verweerde zich kranig en vond rond de 40ste zet een verrassende verdediging. Even later stond de volgende stelling op het bord.

Toen was alleen Luuk nog bezig (“Ik mis toch nog een partij”, hoor ik u al denken. Daar kom ik nog op terug). Daar werd het in de tijdnoodfase erg spannend en daarna was enige tijd onduidelijk hoe de partij zou eindigen.

Zo werd het toch nog 4 – 4. Luuk, Thomas en Arie winnen, remises van Pim en Anton, verliespartijen van Pepijn en Philippe en… ?!

Om een of andere reden begonnen we namelijk met een 1 – 0 achterstand: wat zich er op bord 4 heeft afgespeeld voltrok zich zo snel dat ik het niet voor mijn verslag heb kunnen waarnemen. De feiten die de nog aanwezige teamleden konden reconstrueren, geven geen eenduidig beeld, dus zwijgen we daarover…. maar Maarten, we houden nog wel een beetje van je hoor!

PS Anton werd uiteindelijk geen topscoorder, er was nog iemand met 7 uit 8 die in de laatste ronde een halfje wist te scoren.

PS2 UVS eindigde als derde