UVS1 lijdt kostbare nederlaag tegen Dubbelschaak ’97

Zaterdag 13 december speelden we in de Klokkentoren een thuiswedstrijd tegen onze gasten uit Boxtel. De gemiddelde ratings van de teams lagen erg dicht bij elkaar, dus beloofde het een spannende wedstrijd te worden. Het liep echter van het begin af aan niet goed voor UVS. Luuk Peters (op bord 3), Arie van den Hurk (op 4) en Rob Bisschops (op 7) kwamen niet fijn uit de opening en het lukte ze niet om nog wat te maken van hun mindere stelling. Eigenlijk stonden alleen Anton (op 2) en ikzelf beter vanaf de opening.
Update: het verslag van deze wedstrijd op de website van Dubbelschaak ’97

Bij Arie (met wit) was de openingsvariant 1.d4 d5 2.c4 dxc4 3.e4 Pf6 blijkbaar niet bekend, want hij ging na 4.Pc3 (al niet de beste) … e5 op avontuur met 5.Lxc4 (5.Pf3 was denk ik goed voor een gelijke stelling) en nu ging het mis met wit na 5…exd4 6.e5 Pg4 7.e6 Lxe6 8.Lxe6 De7 en zwart bleef gewoon een pion voor.
Luuk kwam met zwart op bord 3 in iets dat nog leek op een Dame-Indiër al snel gedrongen te staan en had geen fijne middag. Hij verloor als eerste. Wie wanneer klaar was, ontging mij vervolgens een beetje, omdat mijn eigen partij al mijn aandacht opeiste. In ieder geval was Rob (bord 7) wat te optimistisch een eindspel ingegaan, wat zijn tegenstander echter heel precies speelde. Het resulteerde in een (gelijke) lopers eindspel met 2 pionnen minder voor Rob. Niet te houden natuurlijk. Arie verloor ook.
Het leek mij dat Pim niet zo best uit de opening kwam op bord 1. Hij kon echter een of twee pionnen offeren voor actief tegenspel (leek een beetje op een Wolga stelling) en dat bleek voldoende voor remise. We stonden inmiddels dus al wel met 3½ – ½ achter en hele punten leken alleen door Anton en mijzelf gescoord te kunnen worden.
Anton speelde een erg goede partij, klein voordeeltje vanuit de opening en het eindspel rustig uitschuiven. Wat ik er van mee kreeg, was er weinig op af te dingen. Ikzelf won uiteindelijk met enige moeite, vooral de vermoeidheid speelde me parten bij het berekenen van de vele mogelijkheden. Op een paar momenten miste ik goede kansen die de partij sneller hadden kunnen beslissen. De analyse van de partij hieronder.

[include file=/wordpress/wp-content/2008/12/pve-hh13122008.htm iframe=true width=100% height=1850]
Toen waren alleen Maarten (op bord 5 met zwart) en Ruud (op 6 met wit) nog bezig. En er moest 1½ punt gescoord worden uit die partijen. Helaas waren het allebei erg remise achtige stellingen. Omdat Ruud’s stelling nog de beste mogelijkheden had om wat te proberen, moest hij doorspelen. Maarten had intussen remise gegeven. Ruud ging in het forceren iets te ver, kwam in een pionneneindspel terecht, dat nog wel remise te houden was geweest, maar waarin hij nog verloor ook. De eindstand van 3 -5 was dus een heel klein beetje erger dan het had kunnen zijn.

De koppositie in de poule zijn we kwijt, maar de stand is erg interessant. Het is zeker nog niet uitgesloten om kampioen te worden, maar we hebben het niet meer in eigen hand: tegen twee teams boven ons hebben we al gespeeld. De meeste teams zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd en iedereen kan van iedereen verliezen, lijkt het.