To avoid complications, she never kept the same address

Gisteravond speelde ik in ’t Hert met wit tegen Patricia van Wachtendonk van SMB.

Na een schimmige Europese opening met een evenwichtig middenspel, kwam onderstaande stelling op het bord.

AS-PvW

In plaats van de aangewezen groene pijl, speelde ik dxc4. Na dameruil verscheen de zwarte toren op c4. Mijn volgende fout was dat ik dacht de stelling wel op slot te zetten met de aangenomen paardruil op d5. Ik zag niet aankomen dat ..Tc5 aan zwart één pion voordeel en initiatief op de damevleugel geeft:

AS-PvW2

Die achterstand kon ik niet meer inhalen.

Op borden twee en drie werden door Guus en Suzanne halve punten binnengesleept. Jaap verloor aan bord vier met bier, ik ging op bord één ten onder aan thee. Wie had er een leukere avond?

Na deze nederlaag plaats ik geen muziekvideo. U mag zelf het liedje bedenken bij de titel. Guaranteed to blow your mind, anytime.

Guus Leufkens bericht over zijn partij:

“Als je zwaar getafeld hebt, droom je wel eens van dit soort nachtmerrieachtige partijen. Ik speelde met wit Spaans en mijn tegenstander speelde een soort Push-verdediging, maar deed dat niet goed Na 17 zetten -binnen een half uur- stond hij een loper achter, stond zijn koning tamelijk kwetsbaar en stond ik op het punt de aanval af te maken (Mijn computer geeft een score aan van +10). Maar in plaats van dat varkentje effetjes goed en secuur te wassen kreeg ik een vlaag van verstandsverbijstering of acute dementie en gaf zomaar mijn extra loper terug (score computer plotseling -1). Ik was nog niet helemaal bekomen van de shock, want vervolgens maakte ik nog een grove fout (score zakt verder naar -5) en verlies ik nog een loper. Dus stond ik hopeloos. Toch maar doorspelen ondanks het trauma (ambulance!), want mijn tegenstander had in het begin ook rare zetten gedaan. En jawel, met een vergiftigde pion won ik een paard terug. (computerscore van -7,5 naar -1,8. Hoera!) Maar ik stond nog wel die vergiftigde pion achter. Vanaf zet 40 stond het een koning en 3 pionnen tegen een koning en 4 pionnen (computerscore -90) en ja….. wat doe je dan? Opgeven of remise aanbieden. Ik deed het laatste en mijn tegenstander dacht een paar minuten na, zag blijkbaar niet hoe dan te winnen en nam de remise aan. Pffff…..

Maar het voelde als zware hoofdpijn. En je krijgt er ook existentiële vragen bij.”

Img_5035 Img_5036
Share

1 reactie

  1. Arjan Schoonen schreef:

    Iedereen is ten zeerste geïnteresseerd in die existentiële vragen:

    Wat is de zin van het schaken?

    Ik schaak, dus ik besta?

    To check or not to check, that’s the question.

Geef een reactie