De eerste klap is…

Het is alweer even geleden, maar zaterdag 27 september speelde UVS 2 zijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen, opnieuw in de promotieklasse waarnaar het twee jaar geleden is gedegradeerd. Dankzij het ‘doorschuifeffect’ van alle versterkingen die in het eerste zijn aangetreden, heeft ook het tweede er dit jaar een paar sterke spelers bij gekregen en is daarmee op papier de titelfavoriet. Dat zegt niet alles, want het is in UVS 2 een lange traditie om van hekkensluiters te verliezen en daarmee word je geen kampioen. Uit de ‘donderspeech’ in het eerste mailbericht dat we van onze nieuwe captain Dennis Arts mochten ontvangen maakte ik op dat dergelijke fratsen nu echter niet meer geduld zullen worden. UVS 2 is van KNSB-sterkte en aantreden, spelen en winnen is het devies.
Behalve met Dennis is het tweede dit jaar versterkt met Roy van den Hatert, Lars Kurstjens, Jan Pijkeren en – terug van weg geweest – Rob Bisschops. Roy moest helaas vanwege ziekte verstek laten gaan (we hopen dat je er weer snel bij bent, Roy) en Lars werd door het eerste weggeplukt omdat Joost zo nodig op vakantie moest, zodat we er toch maar goed voor moesten gaan zitten tegen het nieuwe gecombineerde team D&Z en O&O (wie weet wat dat allemaal betekent mag het zeggen), dat op papier waarschijnlijk niet veel zwakker was. Oudgedienden in het tweede zijn Arie van den Hurk, Jeroen Clermonts, Arno Sprinkhuizen, Ruud van der Spoel en yours truly (Ruud van de Plassche).

Jan Pijkeren op bord 3 was het eerst klaar met een halfje. Hij kwam naar mijn idee wat weinig veelbelovend uit de opening. Als ik het goed gezien heb, kwam na een snelle dameruil zijn damevleugel onder druk te staan maar wist Jan zich met een paar actieve zetten te bevrijden en daarna was het kennelijk remise.
Ikzelf en Ruud van der Spoel speelden respectievelijk op bord 7 en 8 en hadden een betrekkelijk makkelijke middag. ‘Het moet van de Ruden komen,’ zei ik omstreeks drie uur bij de bar tegen mijn naamgenoot, want toen hadden wij beiden het hele punt al binnen. De partij van Ruud had ik die middag met een scheef oog gevolgd en ik meende dat hij in het middenspel met een doorstoot van de f-pion een sterke koningsaanval kon opzetten. Misschien had hij dat inderdaad moeten doen, want Ruud zelf zegt er dit over:

022 003

Mijn eigen partij was niet bijster interessant. Mijn tegenstander gaf in de opening op knullige wijze een centrumpion weg, waarna ik niet alleen materieel voordeel had, maar ook het centrum beheerste en algauw een pionnenstorm op de vijandelijke koningsstelling kon inzetten. Op de 19de zet had ik de volgende riante stelling.

Bij de overige partijen heb ik eigenlijk niet heel goed gekeken, want tijdens de wedstrijd wist ik nog niet dat onze vasthoudende webmaster mij tot verslaggever had benoemd. Arie van den Hurk had op bord 2 naar mij leek geen heel aangename middag. Hij kwam matig uit de opening, kwam steeds gedrongener te staan en verloor net voor de tijdcontrole, hoe weet ik niet. Daar stond een punt van Arno Sprinkhuizen, die op bord 6 speelde, tegenover. Toen ik op een gegeven moment bij Arno stond te kijken hield ik mijn hart vast, want hij had nog maar een paar minuten voor minstens vijftien zetten. Wel had hij pionnen op f5, g6 en h5, als ik me goed herinner, maar daar stonden zwarte pionnen tegenaan dus het leek me nog niet zo makkelijk de zwarte koningsstelling te slopen. Later hoorde ik van Dennis dat Arno op het eind ‘op minstens acht manieren mat kon zetten’, en kennelijk wist Arno er een daarvan te vinden want nog voor de tijdcontrole had hij gewonnen.

002 025

Van de partij van Jeroen Clermonts op 4 herinner ik me dat hij Hollands tegen kreeg en op e4 aanstuurde terwijl zwart een kreupele dameloper had – geheel volgens het boekje dus – maar ergens moet er iets mis zijn gegaan want opeens was Jeroens tegenstander op de damevleugel binnengedrongen en leek me dat Jeroen slecht stond. Maar toen ik een poosje later weer keek had Jeroen opeens een gunstig eindspel en weer even later kreeg Jeroen een stuk cadeau en was de buit voor het team binnen! Dennis Arts en Rob Bisschops mochten doorspelen om de bordpunten zo mogelijk nog wat op te schroeven. Hier volgt Dennis’ partij met zijn eigen analyse. Gezien de vraagtekens die hij her en der uitdeelt, lijkt het typisch zo’n partij waarin degene wint die de op een na laatste fout maakt.

Hierna moest de arme Rob nog doorploeteren. Net als Arie lijkt hij wedstrijdritme te ontberen. Na een langdurig middenspel met allerlei ondoorgrondelijke manoeuvres (zo leek het mij althans) overzag Rob een kleinigheid waardoor hij een pion en ondanks dapper tegenstribbelen uiteindelijk ook de partij verloor. Hoe dan ook, UVS 2 staat met deze royale overwinning met 5½ – 2½ meteen 1 bordpunt los van de rest en is dus veelbelovend begonnen.

r1

Share

Geef een reactie