Van Gogh, smartphones en de pizza Salto Mortale

Op zaterdag 29 oktober togen wij naar Dordrecht alwaar wij tegen ‘de Willige Dame’ moesten aantreden voor de KNSB-competitie. Na een wat stroeve seizoensstart had UVS 1 natuurlijk wel behoefte aan een ruime overwinning om onze ambitie om te promoveren overeind te houden. De Willige Dame leek wel een geschikte kandidaat om flink tegen uit te halen. Dat team was immers net gepromoveerd vanuit de onderbond, en als je naar de ratings kijkt zou het niet teveel problemen moeten geven.
Door die promotie vorig seizoen naar de KNSB moest de Willige Dame nu opeens op zaterdag spelen. Daarvoor hadden ze een nieuwe speellocatie gevonden, die gerust bijzonder genoemd kan worden: de Trinitatiskapel. Aan ons team de eer om de eerste wedstrijd tegen De Willige Dame in deze oude kapel (vanaf 1304 bekend) te spelen. Na een welkomswoord van de voorzitter over de geschiedenis van de kapel, waarbij vermeld werd dat het huidige plafond nog door Koning Willem I geschonken was en dat de schilder van Gogh een vaste bezoeker was geweest, werd ons een creatieve middag gewenst.

Update: meer foto’s

De schakers van De Willige Dame maakten het ons wel lastig om die creativiteit te tonen. Na twee uren spelen stonden er overal nogal stugge stellingen op het bord. Alleen bij Anton en Joost op de topborden was er flink wat aan de hand. Anton (op 1 met wit) had in de opening met een standaardwending in het Dame-Indisch wel vrij snel voordeel bereikt in de vorm van het loperpaar en druk tegen damevleugel van zwart. Zag er erg goed uit en dit calculeerde ik al wel vrij snel in als een overwinning voor ons.
Op bord 2 was het een stuk minder duidelijk: Joost had een pion op b2 meegesnoept en daarna verder gegeten op c2, wat misschien wat teveel van het goede was. Zijn dame werd gevangen, maar Joost had er wel vrij veel materiaal voor. De stelling bleef echter nogal onduidelijk en wit ging een aantal varianten die remise op zouden leveren uit de weg. Leek er op dat dit toch niet meer dan een half punt voor ons zou opleveren.

Intussen ontspon zich bij mij aan bord 8 een kleine affaire. Ik had na een paar zetten al opgemerkt dat mijn tegenstander laat zijn telefoon uitzette. Maar ach, daar ga je niet over zeuren. Een paar zetten later kwam hij terug van een rookpauze, weer met telefoon in de hand. Nu was ik al van plan om de wedstrijdeider daar over aan te spreken, toen ik van Dennis begreep dat die mijn tegenstander ook al had ‘betrapt’ op het spelen van een potje ‘Wordfeud’ in de ruimte naast de speelzaal.
De vraag is echter of het bij die waarschuwing had moeten blijven. De spelregels zijn er niet zo heel duidelijk over, alleen als een telefoon afgaat is het meteen een nul. Een telefoon of ander electronisch apparaat aan laten staan mag in het spelersgebied (dat is dus inclusief toiletten e.d.) alleen met nadrukkelijke toestemming van de wedstrijdleider. Het concrete gebruik is echter nog wel een stap verder in mijn ogen.
Na het wat aarzelige optreden van de wedstrijdleider, besloot ik toch maar formeel een claim in te dienen, om hem te dwingen met een concrete uitspraak te komen. Na de partij klagen, leek me immers niet zo handig. In eerste instantie werd die claim toegekend en zou ik dus reglementair gewonnen hebben. Even later meende hij echter dat hij toch met een waarschuwing kon volstaan en moest de partij vervolgd worden. De gang van zaken verdient geen schoonheidsprijs en kostte me wel redelijk wat tijd.

Marcel Pluymert – Pepijn van Erp

Stelling na 24… Dc7
Gelukkig kon ik het redelijk snel van me afzetten, maar goed ook want ik had al moeite genoeg om iets van mijn partij te maken. Mijn tegenstander had namelijk een Stonewall in de voorhand gespeeld en dat is nogal taai. De stelling was aardig vastgelopen, zwart heeft een hypothetisch voordeeltje met zijn ‘goede’ loper tegen wits ‘slechte’ loper. Als wit hier echter iets als 25.h3 speelt komt de stelling nooit meer open en is remise bijna onafwendbaar, lijkt me.

Met mijn laatste zet (Db6-c7) had ik echter een klein valletje gezet, anticiperend op wits laatste paar zetten die erop gericht waren mijn pion op h4 onder schot te nemen. Er volgde 25.Th3? en nu sloeg ik 25… cxd4 en wit zit opeens met een probleem. Normaal gesproken wil je altijd met de e-pion terugnemen, maar dan laat je de f-pion hangen. Maar 26.cxd4 Dc2 27.Dxc2 Txc2 28.Tb1 Thc8 29.Kg1 Tc1 30.Txc1 Txc1 31.Kf1 Tb1 32.b4 Ta1 verliest vrijwel direct.

Na enige nadenken besloot wit toch maar tot 26.exd4 en stond dus een pion achter na 26…Dxf4. Die stelling is nog niet zo compleet verloren als wit maar naar actief tegenspel op zoek gaat.
Omdat ik noodgedwongen nogal hard moest werken in mijn eigen partij na het eerdere gedoe, kreeg ik niet heel veel mee van de andere partijen.

Dennis Arts was, geloof ik, als eerste klaar en speelde een niet al te beste partij. Hij mocht blij zijn dat zijn tegenstander het remiseaanbod aannam, want die had makkelijk door kunnen spelen. We waren inmiddels al wel in het laatste half uur van de eerste speelperiode beland en de uitslagen kwamen nu snel achter elkaar binnen. Anton won als verwacht en Joost kon toen het remiseaanbod van zijn tegenstander ook wel aannemen.
Verwacht werd namelijk dat Luuk ook wel op winst afkoersde. Maar die gaf pardoes een volle toren weg! De stelling bij Tsji, die inviel voor Pim Haselager, zag er enige tijd hoogst verdacht uit. Maar onze invaller won toch redelijk simpel doordat de koning van zijn tegenstander nergens een veilig plekje vond. Arie van den Hurk raapte kort na de opening een pionnetje op en leek het mooi uit te spelen. In de analyse vonden we echter een verassende remisewending die Arie en zijn tegenstander compleet gemist hadden.
Ruud van de Plassche kon toen ook wel remise nemen na een niet al te enerverende partij. Te meer, omdat ik intussen ook een niet al te lastig te winnen eindspel op het bord had. Beetje geholpen door zwak tegenspel van mijn tegenstander bereikte ik een eenvoudige gewonnen toreneindspel dat ik in winst omzette kort na de tijdscontrole. Ik was wel blij dat ik deze partij met gewone middelen ook won, anders had de hele affaire met de smartphone misschien nog wel een staartje moeten krijgen met formele protesten.

Daarmee kwam de einduitslag op 5½-2½ in ons voordeel en konden we met het hele team gaan eten in Dordrecht. In het kleine Italiaanse restaurant bleek dat Tsji niet alleen op het schaakbord zijn toverkunstjes wilde laten zien, maar ook met de aangeleverde etenswaren op onnavolgbare wijze de show wilde stelen. Hoe precies de pizza Fruti di Mare van Arie over de kop ging was niet meer te reconstrueren, hilarisch was het wel. Even later gevolgd door het omsmijten van een glas rode wijn … allemaal de schuld van Thomas Willemsen werd vrolijk geconstateerd door Tsji. In het tweede neemt die blijkbaar de honneurs waar in dit soort zaken en in zijn afwijzigheid moest Tsji die leemte ook invullen. Rare jongens, die van UVS 2, maar misschien was het ook wel een soort voorvoelen van de uitslag van het tweede (8-0 verlies!) dat Tsji wat onvast maakte, we weten immers allemaal dat het een gevoelige jongen is.

De Willige Dame heeft ook al een verslag op hun website staan en aankondiging van meer foto materiaal.

Share

2 reacties

  1. Luukmaestro schreef:

    Wat een verschrikking dat verslag op hun website… Counter in het centrum? Ik sta gewoon een pion voor! Eikels! En mijn vriendin zegt net terwijl ik in fritz zit te spelen in 1,3 seconde “Maar dan pakt dat paardje toch “die”?”. Dit bevordert het verwerkingsproces niet echt….

  2. Pepijn van Erp schreef:

    Nog even gesnuffeld op het net om te zien of er wat jurisprudentie is wat betreft dat sms’en of ander gebruik van telefoons. Ik vond op de site Schaakrecht van de vereniging Botwinnik een artikel van Pieter de Groot: PLAYSTATION, HET SMS’JE, HET SCHAAKBULLETIN EN BOEKENSTALLETJE. Volgens hem zou het dus inderdaad bij een waarschuwing kunnen blijven.

Geef een reactie