UVS 1 doet zichzelf weer eens de das om

Veenendaal 1 - UVS 1

Veenendaal 1 - UVS 1

Op zaterdag 28 maart ging een grote delegatie van UVS’ers naar Veenendaal. UVS 1 en UVS 2 moesten namelijk tegen Veenendaal 1 en Veenendaal 2. Voor UVS 1 stond er nog wel wat op het spel. De stand in de poule was na ronde zes zodanig dat Veenendaal 1 weliswaar drie matchpunten los stond op de eerste plek, maar nog wel tegen de nummers twee en drie in stand zou moeten spelen. En die nummer drie, dat was UVS 1. Winnen was dus geboden. Nu leek de kans daarop niet groot vooraf, vanwege afmeldingen van Anton, Luuk en Rob. Gelukkig voor ons kon Anton op het laatste moment toch spelen, en gingen we dus maar een klein beetje verzwakt (Michiel de Kruyf viel in voor Luuk Peters) van start.

UPDATE: het verslag van onze tegenstanders

Voor Veenendaal stond er dus ook veel op het spel, een winst op ons zou de titel wel erg dichtbij brengen. Toch waren ze blijkbaar enigszins bevreesd voor ons, want ze hadden de opstelling behoorlijk door elkaar geschoven en de spelers die normaal de eerste vier borden bemanden, zaten nu op de laatste vier borden.

Thomas Willemsen op bord 7

Thomas Willemsen op bord 7

De eerste twee uur gebeurde er nog niet veel spectaculairs. Pim Haselager (bord 1) en Anton van Rijn (bord 3) waren wel goed uit de opening gekomen en ook ikzelf op bord 8 had het betere van het spel na een onnauwkeurige zet van mijn tegenstander. Arie van de Hurk (bord 5) en Thomas Willemsen (bord 7) hadden wat moeite met het bestrijden van het Wolgagambiet. En Arie was blij dat ie redelijk snel remise kon spelen.

Maarten van Rooij (op bord 4) had een vrij gecompliceerde stelling, maar net toen er echt geschaakt moest gaan worden, gaf hij pardoes een stuk weg. Dat was dus niet zo’n sterk begin.

Een uurtje later kreeg Michiel de Kruyf (op bord 2) een remiseaanbod van zijn veel sterkere tegenstander (bijna 300 elopunten meer). Geen gek resultaat voor een invaller natuurlijk, achteraf werd duidelijk dat Michiel zelfs een vrij makkelijke torenwinst had gemist net voor het remiseaanbod. De stelling was in mijn ogen eigenlijk gemakkelijk gewonnen en zeker niet te verliezen. Ook was de stand in de wedstrijd nog niet zo duidelijk en zouden bordpunten ook nog van belang kunnen zijn voor de strijd om de titel als wij van Veenendaal zouden winnen. Ik liet Michiel dus doorspelen, een beslissing die ik later zou betreuren.

In de periode naar de tijdcontrole toe veranderde het een en ander. Thomas won een “krom” pionnetje en stond eigenlijk best goed, dacht ik. Ruud stond nog steeds onder druk, maar heel erg bang was ik niet voor zijn stelling. Bij mij was het niet zo makkelijk als ik na de opening dacht, maar optisch zag het er allemaal nog goed uit. Anton en Pim leken wel regelrecht op overwinningen af te stevenen. Op zich was een overwinning voor UVS van 5½ – 2½ helemaal niet zo onwaarschijnlijk op dat moment.

Arie en Ruud

Arie van de Hurk (l) en Ruud van de Plassche (met de das)

Michiel en Thomas verprutsten het echter behoorlijk en hielden verloren stellingen over. Ikzelf ging ook in tijdnood de fout in door te geforceerd te zoeken naar een winst, waar een remise op een gegeven moment het beste resultaat was geweest. Ruud was daarentegen enigszins fortuinlijk, doordat zijn tegenstander door zijn vlag ging in betere stelling.

Pim won net na de tijdcontrole en Thomas en Michiel verloren snel daarna (de precieze volgorde weet ik niet meer). Mijn stelling was niet te redden en Anton was nog even bezig om zijn puntje te pakken, maar de einduitslag werd dus een voor ons teleurstellende 4½-3½ voor Veenendaal 1.

Hieronder nog een analyse van het interessante gedeelte van mijn eigen partij

[include file=/wordpress/wp-content/2009/03/jv-pve28032009.htm iframe=true width=100% height=2025]

Share

1 reactie

  1. Marcel Verstappen schreef:

    Sjongejonge, wat een gemiste kansen. Weer een jaartje in de krochten van de KNSB…

Geef een reactie