UVS1 onderuit in Asten

Deze wedstrijd moest gewonnen worden om aansluiting bij de top de houden en een kleine kans op promotie. Tegen de Combinatie waren we eigenlijk wel licht favoriet. In de opstellingen die aantraden had UVS gemiddeld 100 elo punten meer per bord. Ik denk dat een aantal spelers van UVS achteraf ook nog minder blij waren met het resultaat, nu ze de ratings van hun tegenstanders hebben kunnen opzoeken.
Wat de opstelling betreft: zowel Maarten van Rooij als Rob Bisschops waren verhinderd dus hadden we een invaller nodig. Die vonden we door Arno Sprinkhuizen nog eens een keer uit het tweede te plukken.

Ook deze keer kwam de andere auto (die met de TomTom) weer bijna te laat aan, ditmaal omdat er zoveel over pokeren werd gekletst dat tot tweemaal toe een afslag werd gemist! Gelukkig doen ze in Brabant niet zo moeilijk over een paar minuten later beginnen, maar ze hadden even later wel een andere verrassing voor ons in petto…


Arno (op bord 7 met wit) raakte na drie zetten al een beetje de draad kwijt in de partij. na 1.e4 Pc6 2.d4 e5 3.Pf3 Pf6!? zijn we via een Nimzowich in het Schots beland in een stelling die ook nog via het Russisch kan voorkomen. In ieder geval wel een beetje vreemde positie, in geen van de zetvolgorden, zou zwart hier normaal in willen uitkomen.
Arno speelde 4.d5 wat niet slecht kan zijn, maar ging na 4… Pb8!? voorzichtig verder met 5.Ld3 (5.Pxe5 De7 6.Dd4 lijkt me beter). Even later huppelden zwart’s paarden over de koningsvleugel naar aanvallende posities en stond wit “heel verdrietig in dat hoekje”, zoals een teamgenoot dat uitdrukte.

Thomas Willemsen (bord 6 met zwart) speelde de opening nogal provocerend en ruilde zo snel mogelijk de dames. Hij moest wel een wat mindere stelling op de koop toenemen, maar dat was ingecalculeerd. Wat niet ingecalculeerd was, was dat Thomas’ tegenstander vrij secuur doorspeelde en gewoon het voordeeltje vasthield. Thomas beloofde me dan ook na een zet of 20 “dat hij het zo niet meer zou doen, hoor.”
Ook Luuk Peters (zwart bord 3) kwam niet lekker uit de opening, terwijl hij het idee had dat het tot het moment dat het niet meer makkelijk ging nog theorie was. Het kostte in ieder geval meteen al een hele berg tijd en ook geen oplossing voor het stellingsprobleem. Hij bleek achteraf ook wel tegen de sterkste tegenstander gespeeld te hebben. Luuk verloor een pion en hield een kansloos eindspel over.

Intussen was in een andere zaal van Gemeenschapshuis ‘De Klepel’ een fijn carnavalsgebeuren begonnen met een hele berg jeugd. Dit bracht wat fijne muziek (van een bepaald genre en op een bepaald geluidsniveau) met zich mee en was niet echt bevorderlijk voor de concentratie. Nou ja, onze tegenstanders hadden er natuurlijk ook last van.

Bij Ruud van de Plassche op bord 5 leek het allemaal heel erg leuk te gaan worden. Hieronder de partij van Ruud vanaf het moment dat ik het een beetje gevolgd heb tot het dramatische einde.
[include file=/wordpress/wp-content/2009/02/rvdp-ms07022009.htm iframe=true width=100% height=1120]

Na ruim drie uur spelen kwamen bijna tegelijkertijd de eerste uitslagen: Pim Haselager won op bord 1 met wit een overtuigende partij en Arno moest het bijltje erbij neerleggen. Bij Arie van de Hurk (op 3 met wit) was er een erg spannende stelling met tegengestelde rokades ontstaan. En de meningen waren in de analyse erg verdeeld over hoe het nou eigenlijk stond, ik had wel vertrouwen in de opzet van Arie. Op een bepaald moment maakte Arie echter een ernstige fout en kon zijn tegenstandster een stuk offeren dat haar vrij snel het volle punt opleverde. Een rampzalig seizoen voor Arie tot op dit moment.
Luuk had inmiddels ook verloren en bij Ruud was het dus misgegaan. De stand was rond de tijdcontrole al 4 – 1 voor de Combinatie en alleen bij mij leek er nog wat punten voor UVS te worden gescoord. Mijn eigen partij verliep redelijk rechttoe rechtaan:
[include file=/wordpress/wp-content/2009/02/bb-pve07022009.htm iframe=true width=100% height=1100]

Bij Thomas leek even zijn strategie alsnog succes te hebben: een ogenschijnlijk kansrijke voortzetting bleek onverwacht niet te kloppen en toen bleef er niets meer over van de houdbare stelling. Weer een nul voor UVS en alleen Anton van Rijn was op bord twee aan het vechten om aan verlies te ontkomen. Dat lukte uiteindelijk door een eeuwig schaak. Het was mij niet zo duidelijk of zijn tegenstander dat nu bewust toeliet (omdat winst best lastig zou worden en in tijdnood weet je maar nooit) of dat hij het overzien had.
Al met al dus een stevige nederlaag 5½ – 2½ en UVS1 zal weer een jaartje langer in de derde klasse KNSB moeten spelen, want degraderen gaan we zeker niet (toch!?).

Individuele uitslagen

1. S. Rooyakkers (1987) - Pim Haselager (2181)  0 - 1
2. J. Swinkels (2034) - Anton van Rijn (2196) ½ - ½
3. C. van Eijk (1831) - Arie van de Hurk (2047) 1 - 0
4. R. Aarts (2114) - Luuk Peters (2046) 1 - 0
5. M. Swinkels (1972) - Ruud van de Plassche (2035) 1 - 0
6. K. Schlangen (1784) - Thomas Willemsen (1953) 1 - 0
7. E. Clevers (2035) - Arno Sprinkhuizen (2027) 1 - 0
8. B. Bruggers (1864) - Pepijn van Erp (1942) 0 - 1

Share

4 reacties

  1. Donald Eeuwes schreef:

    hey pepijn, erg mooi dat je alles afruild en weet dat de slechte loper van wit het niet gaat redden met zijn pionnen :) leerzaam

  2. Pepijn van Erp schreef:

    @Donald: was ook wel een van de weinige partijen waarin ik een bepaalde strategie vanaf de opening voor me zag en tot in het eindspel kon uitvoeren.
    Zijn 16.Pb3 hielp behoorlijk, want daarna had ie 2 zwaktes (d5 en de dubbelpion op de b-lijn). Hij had zijn tegenspel moeten zoeken in actief stukkenspel, want het liep nu wel erg makkelijk naar winst. Ik geloof niet dat ik na mijn 25…De3 nog erg veel tijd verbruikt heb, toen was het allemaal erg duidelijk voor me.

  3. Justin schreef:

    Die ratings van de Combinatie lopen wel erg door elkaar? Wat zou daarvoor de reden zijn geweest? Gewoon veel invallers of een zorgvuldig doordachte anti-UVS1 opstelling? ;)

  4. Donald Eeuwes schreef:

    lol

Geef een reactie